حدیث: امام علي عليه السلام فرمودند : إذا رَأيتَ عالِما فَکُن لَهُ خادِما ؛ هرگاه دانشمندى ديدى، به او خدمت کن. ( غررالحکم ح ۴۰۴۴ ) حدیث: امام علي (عليه السلام) فرمودند: النَّظرُ إلي العَالِم أحبُّ إلَي الله مِن اعتکافِ سَنَهٍ فِي البَيت الحَرام؛ نگاه کردن به عالم و دانشمند نزد خداوند، از يک سال اعتکاف در کعبه برتر است. ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: إنّ علِیّا کانَ عالِما والعلمُ یُتوارَثُ ، ولَن یَهْلِکَ عالِمٌ إلّا بَقِیَ مِن بَعدِهِ مَن یَعلَمُ عِلمَهُ أو ما شاءَ اللّهُ ؛(امام) على عليه السلام عالم بود، و علم ، ارث برده مىشود. هرگز عالمى نمى ميرد مگر آن که پس از او کسى مى ماند که علم او يا آنچه را خدا خواهد، بداند. ( الکافي : ۱ / ۲۲۱ / ۱ ) ) حدیث: امام جواد عليه السلام فرمودند: العلماء غرباء لکثرة الجهال؛ عالمان، به سبب زيادي جاهلان، غريب اند. ( مسند الامام الجواد، ص ۲۴۷ ) ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: اِذا کانَ یَومُ القيامَةِ بَعَثَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ العالِمَ وَ الْعابِدَ ، فَاِذا وَقَفا بَیْنَ یَدَىِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ قيلَ لِلْعابِدِ : اِنْطَلِقْ اِلَى الْجَنَّةِ وَ قيلَ لِلْعالِمِ : قِف تَشَفَّعْ لِلنّاسِ بِحُسْنِ تَأديبِکَ لَهُمْ؛ هر گاه روز قيامت گردد، خداى عزّوجلّ عالم و عابد را برانگيزاند . پس آنگاه که در پيشگاه خداوند ايستادند به عابد گفته مى شود : «به سوى بهشت حرکت کن» و به عالم گفته مىشود : « بايست و مردم را به خاطر آنکه نيکو ادبشان نمودى ، شفاعت کن ». ( علل الشرايع، ج ۲، ص ۳۹۴، ح ۱۱ ) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: العلماء مصابيح الارض، و خلفاء الانبياء، و ورتني و ورثه الانبياء. علما چراغهاي زمين اند و جانشينان پيامبران و وارثان من و پيامبران هستند. ( کنز العمال/ ۲۸۶۷۷٫) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: موت العالم ثلمه في الاسلام لا تسد ما اختلف الليل و النهار در گذشت عالم، رخنه اي است در اسلام که تا شب و روز در گردش است، هيچ چيز آن را جبران نمي کند. ( کنزالعمال/ ج ۲۸۷۶۰٫ )
13 مهر 1394, 15:28
آثـار
1. مجموعه تقریرات: این تقریرات شامل مباحث مهمّ اصول فقه، اصول عقاید (معارف) و قرآن شناسى است. بهترین نسخه از این تقریرات، نسخه اى است که توسط میرزاى اصفهانى تصحیح شده است.([18])
2. معراج القُرب: از آثار بسیار ارزنده و سازنده میرزاى اصفهانى درباره نماز، «غایة المُنى و معراجُ القرب و اللّقاء» است.
3. وجه اعجاز قرآن: یکى دیگر از تعالیم عظیم میرزاى اصفهانى تأکید بر این موضوع است که علّت اعجازقرآن، بیش تر از هرچیز جنبه علمى قرآن در شناخت حقایق هستى، تازه بودن علم قرآنى ونیزاین است که قرآن کریم ازسنخ مفاهیم و معقولاتى که در دست بشر بود، نیست.
4. معارف القرآن: در اصول اعتقادات.
5. ابواب الهدى: این کتاب خلاصه «معارف القرآن» است، که به آن اشاره شد.
6. مصباح الهدى: در اصول فقه.
7. المواهب السّنّیة فى بیان المعاریض و التوریة فى کلمات الأئمّة(علیهم السلام) لاستنباط الاحکام الشرعیّه:در روش استنباط احکام.
8. ابطال معارف الیونان: فلسفه انتقادى.([19])
9. کتاب القضاء و القدر.
10. رسالة فى الکُرّ.
11. معرفة العوالم.
آثار میرزاى اصفهانى تا سال 1395 هـ .ق. که نزدیک به 30 سال از فوت وى سپرى شده بود، چاپ نشده بود. سیّد محمّد باقر نجفى یزدى در سال 1395 هـ .ق. مجموعه کوچکى از آثار ایشان را که مشتمل بر رساله هاى ابواب الهدى، مصباح الهدى، مواهب السّنّیه، غایة المنى و رسالة فى الکُرّ بود، چاپ و منتشر نمود، ولى افسوس که این چاپ با روش علمى انجام نشد و نتوانست مقام علمى و معنوى میرزاى اصفهانى را نشان دهد!