حدیث: امام علي عليه السلام فرمودند : إذا رَأيتَ عالِما فَکُن لَهُ خادِما ؛ هرگاه دانشمندى ديدى، به او خدمت کن. ( غررالحکم ح ۴۰۴۴ ) حدیث: امام علي (عليه السلام) فرمودند: النَّظرُ إلي العَالِم أحبُّ إلَي الله مِن اعتکافِ سَنَهٍ فِي البَيت الحَرام؛ نگاه کردن به عالم و دانشمند نزد خداوند، از يک سال اعتکاف در کعبه برتر است. ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: إنّ علِیّا کانَ عالِما والعلمُ یُتوارَثُ ، ولَن یَهْلِکَ عالِمٌ إلّا بَقِیَ مِن بَعدِهِ مَن یَعلَمُ عِلمَهُ أو ما شاءَ اللّهُ ؛(امام) على عليه السلام عالم بود، و علم ، ارث برده مىشود. هرگز عالمى نمى ميرد مگر آن که پس از او کسى مى ماند که علم او يا آنچه را خدا خواهد، بداند. ( الکافي : ۱ / ۲۲۱ / ۱ ) ) حدیث: امام جواد عليه السلام فرمودند: العلماء غرباء لکثرة الجهال؛ عالمان، به سبب زيادي جاهلان، غريب اند. ( مسند الامام الجواد، ص ۲۴۷ ) ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: اِذا کانَ یَومُ القيامَةِ بَعَثَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ العالِمَ وَ الْعابِدَ ، فَاِذا وَقَفا بَیْنَ یَدَىِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ قيلَ لِلْعابِدِ : اِنْطَلِقْ اِلَى الْجَنَّةِ وَ قيلَ لِلْعالِمِ : قِف تَشَفَّعْ لِلنّاسِ بِحُسْنِ تَأديبِکَ لَهُمْ؛ هر گاه روز قيامت گردد، خداى عزّوجلّ عالم و عابد را برانگيزاند . پس آنگاه که در پيشگاه خداوند ايستادند به عابد گفته مى شود : «به سوى بهشت حرکت کن» و به عالم گفته مىشود : « بايست و مردم را به خاطر آنکه نيکو ادبشان نمودى ، شفاعت کن ». ( علل الشرايع، ج ۲، ص ۳۹۴، ح ۱۱ ) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: العلماء مصابيح الارض، و خلفاء الانبياء، و ورتني و ورثه الانبياء. علما چراغهاي زمين اند و جانشينان پيامبران و وارثان من و پيامبران هستند. ( کنز العمال/ ۲۸۶۷۷٫) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: موت العالم ثلمه في الاسلام لا تسد ما اختلف الليل و النهار در گذشت عالم، رخنه اي است در اسلام که تا شب و روز در گردش است، هيچ چيز آن را جبران نمي کند. ( کنزالعمال/ ج ۲۸۷۶۰٫ )
13 مهر 1394, 15:28
یادى از شاگردان
این عالم با ورع شاگردانى بزرگ و نامى تربیت کرد که هر یک منشأ خدمات فراوان به عالم اسلام شدند. در اینجا به نام چند تن از آنها اشاره مى کنیم:
1 - شیخ جعفر نجفى معروف به کاشف الغطاء (1154 - 1227 ق.)
2 - سید محمد جواد عاملى معروف به صاحب مفتاح الکرامه (1164 - 1226 ق.)
3 - ملا احمد نراقى، مولف کتاب معراج السعادة (1185 - 1260 ق.)
4 - محمد باقر شفتى رشتى، ملقب به حجت الاسلام (1175 - 1260 ق.)
5 - سید یعقوب کوه کمرى (1176 - 1256 ق.)
6 - سید صدرالدین عاملى (متوفى 1263 ق.)
7 - سید دلدار على نقوى رضوى نصیر آبادى لکهنوى(1166 - 1235 ق.)
8 - شیخ محمد ابراهیم کلباسى (1180 - 1262 ق.)
9 - زین العابدین سلماسى (متوفى 1266 ق.)
10 - شیخ عبدالحسین الاعم (1177 - 1247 ق.)
11 - سید على فرزند سید محمد (1161 - 1231 ق.)
12 - سید قیصر محمد فرزند معصوم رضوى خراسانى(1180 - 1255 ق.)
13 - اسدالله کاظمى (متوفى 1236 ق.)
14 - ابوعلى حائرى صاحب کتاب منتهى المقال (1159 - 1216 ق.)
15 - سید عبدالله شُبّر (متوفى 1244 ق.)
16 - شیخ محمد تقى اصفهانى ایوانکى، صاحب حاشیه معالم (متوفى 1248 ق.)
17 - سید محمد مجاهد، مؤلف کتاب المناهل (متوفى 1242 ق.)
18 - محسن اعرجى (متوفى 1227 ق.)
19 - میرزا محمد عبدالصانع نیشابورى اخبارى
20 - شیخ حسین نجف([11])