حدیث: امام علي عليه السلام فرمودند : إذا رَأيتَ عالِما فَکُن لَهُ خادِما ؛ هرگاه دانشمندى ديدى، به او خدمت کن. ( غررالحکم ح ۴۰۴۴ ) حدیث: امام علي (عليه السلام) فرمودند: النَّظرُ إلي العَالِم أحبُّ إلَي الله مِن اعتکافِ سَنَهٍ فِي البَيت الحَرام؛ نگاه کردن به عالم و دانشمند نزد خداوند، از يک سال اعتکاف در کعبه برتر است. ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: إنّ علِیّا کانَ عالِما والعلمُ یُتوارَثُ ، ولَن یَهْلِکَ عالِمٌ إلّا بَقِیَ مِن بَعدِهِ مَن یَعلَمُ عِلمَهُ أو ما شاءَ اللّهُ ؛(امام) على عليه السلام عالم بود، و علم ، ارث برده مىشود. هرگز عالمى نمى ميرد مگر آن که پس از او کسى مى ماند که علم او يا آنچه را خدا خواهد، بداند. ( الکافي : ۱ / ۲۲۱ / ۱ ) ) حدیث: امام جواد عليه السلام فرمودند: العلماء غرباء لکثرة الجهال؛ عالمان، به سبب زيادي جاهلان، غريب اند. ( مسند الامام الجواد، ص ۲۴۷ ) ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: اِذا کانَ یَومُ القيامَةِ بَعَثَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ العالِمَ وَ الْعابِدَ ، فَاِذا وَقَفا بَیْنَ یَدَىِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ قيلَ لِلْعابِدِ : اِنْطَلِقْ اِلَى الْجَنَّةِ وَ قيلَ لِلْعالِمِ : قِف تَشَفَّعْ لِلنّاسِ بِحُسْنِ تَأديبِکَ لَهُمْ؛ هر گاه روز قيامت گردد، خداى عزّوجلّ عالم و عابد را برانگيزاند . پس آنگاه که در پيشگاه خداوند ايستادند به عابد گفته مى شود : «به سوى بهشت حرکت کن» و به عالم گفته مىشود : « بايست و مردم را به خاطر آنکه نيکو ادبشان نمودى ، شفاعت کن ». ( علل الشرايع، ج ۲، ص ۳۹۴، ح ۱۱ ) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: العلماء مصابيح الارض، و خلفاء الانبياء، و ورتني و ورثه الانبياء. علما چراغهاي زمين اند و جانشينان پيامبران و وارثان من و پيامبران هستند. ( کنز العمال/ ۲۸۶۷۷٫) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: موت العالم ثلمه في الاسلام لا تسد ما اختلف الليل و النهار در گذشت عالم، رخنه اي است در اسلام که تا شب و روز در گردش است، هيچ چيز آن را جبران نمي کند. ( کنزالعمال/ ج ۲۸۷۶۰٫ )
13 مهر 1394, 15:28
فعالیت هاى اجتماعى
رفع ظلم صاحب منصبان زورگو، بر طرف کردن نیاز مالى مردم و تشویق مردم به اهتمام در کار کشاورزى[18] و اشتغال زایى در جامعه، از فعالیت هاى اجتماعى این مرد بزرگ بود که ریاضت شرعى و سلوک معنوى را در عینیت جامعه و در متن جامعه جست و جو مى کرد.
از دیگر فعالیت هاى اجتماعى و اقتصادى وى، مى توان به موارد ذیل اشاره کرد.
1. احداث سدّ کوچک و منطقه اى لار در سال 1325ش. به منظور آبیارى زمین هاى زراعى.
2. تأسیس کارخانه برق.
3. تأسیس کارخانه پارچه بافى دستى.
4. تأسیس کارخانه چادر شب بافى در روستاى کورده.
وى این دو کارخانه را براى ایجاد اشتغال و دفاع و حمایت از منسوجات داخلى در برابر واردات و براى رفع معضل بیکارى و جلوگیرى از هجرت مردم به شهرهاى بزرگ راه اندازى کرد.
5. تأسیس و افتتاح درمانگاه لار.
6. تأسیس و افتتاح درمانگاه گراش.
7. احداث و تعمیر آب انبار[19].
آیت الله لارى که در سال 1322 با وارد کردن دارو، بیمارى حصبه را در منطقه لار ریشه کن[20]کرده بود، با وارد کردن داروى کنین از خارج از کشور، به مبارزه با بیمارى مارلاریا پرداخت[21].
تلاش آیت الله سیّد على اصغر لارى در مقاطع حساس و پیشامدهاى ناگوار و حوادث غیر مترقبه، در کمک رسانى به آسیب دیدگان در آن مقطع زمانى که هیچ مرکزى از سوى دولت، مأمور کمک رسانى به مردم، آن هم قشر آسیب پذیر جامعه نبود، از خدمات گرانسنگ این عالم بزرگ است که به حق مى توان وى را یکى از بنیانگذاران امداد و کمک رسانى به قشر محروم در ایران به شمار آورد. وارد کردن دارو از هندوستان، هنگام شیوع حصبه در یکى از سال ها، در منطقه لار و حضور فعال وى در بین پزشکان و تزریق آمپول و پخش دارو از سوى او، بیانگر روح لطیف و انسان دوستانه این عالم و عارف گمنام است.[22]
آیت الله لارى که محور وحدت شیعه و سنى در منطقه به شمار مى رفت، مایه رحمت و آرامش و امنیت مردم نیز بود. حضور این مرد، در مقاطع حساس و درگیرى هاى منطقه، از ریزش خون افراد بى گناه جلوگیرى مى کرد. مردم این منطقه، هنوز به میدان آمدن این مرد در نزاع قومى گراش و اوز، در مورد زمین هاى موسوم به «بن عماد» را که موجب جلوگیرى از هدر رفتن خون مردم این منطقه شد، به خاطر دارند.[23]