حدیث: امام علي عليه السلام فرمودند : إذا رَأيتَ عالِما فَکُن لَهُ خادِما ؛ هرگاه دانشمندى ديدى، به او خدمت کن. ( غررالحکم ح ۴۰۴۴ ) حدیث: امام علي (عليه السلام) فرمودند: النَّظرُ إلي العَالِم أحبُّ إلَي الله مِن اعتکافِ سَنَهٍ فِي البَيت الحَرام؛ نگاه کردن به عالم و دانشمند نزد خداوند، از يک سال اعتکاف در کعبه برتر است. ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: إنّ علِیّا کانَ عالِما والعلمُ یُتوارَثُ ، ولَن یَهْلِکَ عالِمٌ إلّا بَقِیَ مِن بَعدِهِ مَن یَعلَمُ عِلمَهُ أو ما شاءَ اللّهُ ؛(امام) على عليه السلام عالم بود، و علم ، ارث برده مىشود. هرگز عالمى نمى ميرد مگر آن که پس از او کسى مى ماند که علم او يا آنچه را خدا خواهد، بداند. ( الکافي : ۱ / ۲۲۱ / ۱ ) ) حدیث: امام جواد عليه السلام فرمودند: العلماء غرباء لکثرة الجهال؛ عالمان، به سبب زيادي جاهلان، غريب اند. ( مسند الامام الجواد، ص ۲۴۷ ) ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: اِذا کانَ یَومُ القيامَةِ بَعَثَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ العالِمَ وَ الْعابِدَ ، فَاِذا وَقَفا بَیْنَ یَدَىِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ قيلَ لِلْعابِدِ : اِنْطَلِقْ اِلَى الْجَنَّةِ وَ قيلَ لِلْعالِمِ : قِف تَشَفَّعْ لِلنّاسِ بِحُسْنِ تَأديبِکَ لَهُمْ؛ هر گاه روز قيامت گردد، خداى عزّوجلّ عالم و عابد را برانگيزاند . پس آنگاه که در پيشگاه خداوند ايستادند به عابد گفته مى شود : «به سوى بهشت حرکت کن» و به عالم گفته مىشود : « بايست و مردم را به خاطر آنکه نيکو ادبشان نمودى ، شفاعت کن ». ( علل الشرايع، ج ۲، ص ۳۹۴، ح ۱۱ ) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: العلماء مصابيح الارض، و خلفاء الانبياء، و ورتني و ورثه الانبياء. علما چراغهاي زمين اند و جانشينان پيامبران و وارثان من و پيامبران هستند. ( کنز العمال/ ۲۸۶۷۷٫) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: موت العالم ثلمه في الاسلام لا تسد ما اختلف الليل و النهار در گذشت عالم، رخنه اي است در اسلام که تا شب و روز در گردش است، هيچ چيز آن را جبران نمي کند. ( کنزالعمال/ ج ۲۸۷۶۰٫ )
13 مهر 1394, 15:28
خدمات اجتماعى
مرحوم شیخ هاشم قزوینى از شخصیت هایى بود که در وادى عمل نیز با کمک رسانى به مردم و خدمات عمومى به یارى افراد مستضعف مى شتافت. وى سیره علمى خود را با سیره عملى خود درآمیخته بود و با تأسّى از مولاى متقیان، نمونه کامل یک عالم دینى بود.
او با آن مقام علمى در لاى روبى چاه ها و قنات ها شرکت مى کرد و به عنوان یک سرکارگر، در بین سایر افراد روستا کار مى کرد به طورى که پس از پایان کار، سر و صورت وى گل آلود مى شد. یکى از مسائلى که اسلام به آن توجه خاصى دارد و توصیه هاى زیادى به آن کرده، رعایت بهداشت و نظافت است. شیخ هاشم نیز به این مسئله توجّه داشت به طورى که وقتى مردم روستا به خاطر نداشتن آب انبار جداگانه، مجبور بودند از آبى که از نهرهاى روستا جارى بود، براى استحمام استفاده کنند، اقدام به تأسیس و بناى انبار براى ذخیره آب حمام کرد و براى این که مردم روستا بتوانند از آب خنک برخوردار شوند، یخچال طبیعى را در زادگاه خود ایجاد کرد.[7]
شیخ هاشم در طول حیات خود در مشهد مقدّس، کتاب هاى زیادى را در کتابخانه شخصى خود داشته که همه این کتابها به کتابخانه مسجد گوهرشاد اهدا شد.[8]
برخى از این کتابها خطى هستند و او در حاشیه آنها نظرات خود را نگاشته است.