حدیث: امام علي عليه السلام فرمودند : إذا رَأيتَ عالِما فَکُن لَهُ خادِما ؛ هرگاه دانشمندى ديدى، به او خدمت کن. ( غررالحکم ح ۴۰۴۴ ) حدیث: امام علي (عليه السلام) فرمودند: النَّظرُ إلي العَالِم أحبُّ إلَي الله مِن اعتکافِ سَنَهٍ فِي البَيت الحَرام؛ نگاه کردن به عالم و دانشمند نزد خداوند، از يک سال اعتکاف در کعبه برتر است. ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: إنّ علِیّا کانَ عالِما والعلمُ یُتوارَثُ ، ولَن یَهْلِکَ عالِمٌ إلّا بَقِیَ مِن بَعدِهِ مَن یَعلَمُ عِلمَهُ أو ما شاءَ اللّهُ ؛(امام) على عليه السلام عالم بود، و علم ، ارث برده مىشود. هرگز عالمى نمى ميرد مگر آن که پس از او کسى مى ماند که علم او يا آنچه را خدا خواهد، بداند. ( الکافي : ۱ / ۲۲۱ / ۱ ) ) حدیث: امام جواد عليه السلام فرمودند: العلماء غرباء لکثرة الجهال؛ عالمان، به سبب زيادي جاهلان، غريب اند. ( مسند الامام الجواد، ص ۲۴۷ ) ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: اِذا کانَ یَومُ القيامَةِ بَعَثَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ العالِمَ وَ الْعابِدَ ، فَاِذا وَقَفا بَیْنَ یَدَىِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ قيلَ لِلْعابِدِ : اِنْطَلِقْ اِلَى الْجَنَّةِ وَ قيلَ لِلْعالِمِ : قِف تَشَفَّعْ لِلنّاسِ بِحُسْنِ تَأديبِکَ لَهُمْ؛ هر گاه روز قيامت گردد، خداى عزّوجلّ عالم و عابد را برانگيزاند . پس آنگاه که در پيشگاه خداوند ايستادند به عابد گفته مى شود : «به سوى بهشت حرکت کن» و به عالم گفته مىشود : « بايست و مردم را به خاطر آنکه نيکو ادبشان نمودى ، شفاعت کن ». ( علل الشرايع، ج ۲، ص ۳۹۴، ح ۱۱ ) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: العلماء مصابيح الارض، و خلفاء الانبياء، و ورتني و ورثه الانبياء. علما چراغهاي زمين اند و جانشينان پيامبران و وارثان من و پيامبران هستند. ( کنز العمال/ ۲۸۶۷۷٫) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: موت العالم ثلمه في الاسلام لا تسد ما اختلف الليل و النهار در گذشت عالم، رخنه اي است در اسلام که تا شب و روز در گردش است، هيچ چيز آن را جبران نمي کند. ( کنزالعمال/ ج ۲۸۷۶۰٫ )
13 مهر 1394, 15:28
پیکار با دژخیمان پهلوى
o در نیمه دوم 1341،ش. رژیم پهلوى تصمیم گرفت انجمن ایالتى و ولایتى را در شهرها ایجاد نماید، ولى روحانیون به سبب مسائل خلاف شرعى که در این طرح گنجانیده شده بود، با این اقدام دولت به شدّت مخالفت کردند. مراجع تقلید قم، امام خمینى(قدس سره)، آیت الله بهبهانى و علماى طراز اول کشور با صدور اعلامیه و سخنرانى، به مخالفت با این طرح برخاستند.
بعد از مدت ها که مبارزات روحانیون و مردم اوج گرفت، رژیم پهلوى طرح انجمن هاى ایالتى و ولایتى را رها کرد.
o در تاریخ 2/1/1342 (مطابق با 25 شوال، سالروز شهادت امام صادق(علیه السلام)) مزدوران رژیم پهلوى به مدرسه فیضیه حمله کردند، که منجر به زخمى شدن و شهادت شمارى از طلاب گردید.
اعلامیه هاى زیادى از سوى مراجع تقلید، در محکومیت اقدام رژیم صادر گردید. آیت الله بهبهانى نیز به این عمل اعتراض کرد.
o پس از دستگیرى امام خمینى در سال 1342، شمارى از علماى شهرستان ها به عنوان اعتراض به دستگیرى امام خمینى، در تهراناجتماع کردند. آیت الله بهبهانى نیز در این اجتماع شرکت داشت.
چون وى مورد احترام خاصّ مراجع و روحانیون بود، جلسات زیادى از طرف مراجع و علما، در منزل محل سکونت ایشان تشکیل شد. آیت الله پسندیده ـ برادر امام خمینى ـ در این مورد فرمود:
«بنده کاملاً به خاطر دارم، ساواک به منزل محل سکونت ایشان مأمورینى فرستاد و ایشان را به خروج از تهران ملزم نمود که با مداخله بعضى از علما، مأمورین از منزل ایشان خارج شدند ولى بعد از چند روز، چون حضور حضرت آیت الله بهبهانى در تهران براى دستگاه گران و خطرناک بود، دستگاه مى خواست ایشان را به ترک تهران وادار نماید، ولى بازهم اقدامات ایشان و سایر مراجع و روحانیون و تأیید عمومى مردم مانع از آن کار شد، بلکه منجر به آزادى حضرت امام گردید. به محض آزادى حضرت امام، آیت الله بهبهانى به ملاقات ایشان رفتند که بسیار مورد احترام ایشان نیز قرار گرفتند.»([14])
o آیت الله بهبهانى پس از دستگیرى امام خمینى، اعلامیه بسیار شدیدى علیه دستگاه پهلوى صادر کرد. وى در این اعلامیه، مرجعیت امام خمینى را اعلام نمود و از ایشان با عنوان «آیت الله العظمى» تعبیر کرد. در تابستان 1343، آیت الله بهبهانى به قم مشرّف شد. امام خمینى ایشان و همراهانش را به منزل خود دعوت نمود و آنان 10 روز میهمان امام خمینى بودند.
وى بسیار مورد احترام امام بود، به گونه اى که امام با تعبیر «ابو الفقهاء و شیخ العلماء» از ایشان نام مى برد. آیت الله بهبهانى همواره از قیام امام خمینى علیه رژیم پهلوى پشتیبانى مى کرد.
o آیت الله بهبهانى در جنگ 6 روزه اعراب و اسرائیل، اعلامیه شدید الّحنى از اصفهان علیه اسرائیل و آمریکا و انگلیس صادر کرد و معامله با اسرائیل را تحریم نمود. این اعلامیه منجر به بازداشت وى شد. رژیم پهلوى نتوانست آیت الله سید على موسوى بهبهانى را بیش از چند ساعت زندانى کند زیرا مردم اصفهان پس از با خبر شدن از دستگیرى وى، به اعتراض علیه رژیم دست زدند، به طورى که وضعیت شهر متشنّج شد.
رژیم پهلوى پس از ناکامى در زندانى ساختن آیت الله بهبهانى، فرزند ارشدش حجت الاسلام و المسلمین سید عبدالله مجتهد زاده را در خوزستان بازداشت کرد و او را چند هفته در زندان نگه داشت.
o پس از آن که رژیم پهلوى گوشت منجمد باذبح غیر اسلامى از خارج وارد کرد، آیت الله بهبهانى حکم به تحریم آن داد که در نتیجه، امکان توزیع این گوشت براى دولت در خوزستان به وجود نیامد.
o هنگامى که رژیم پهلوى رساله امام خمینى را منع کرده بود، آیت الله بهبهانى اجازه داد رساله امام خمینى به نام «جامع المسائل آیت الله بهبهانى» چاپ شود. وى به مقلّدان خود اجازه داد که وجوهات شرعیه خود را براى امام خمینى بفرستند. او مى فرمود: «آقاى خمینى بیش از من به این وجوهات احتیاج دارند.»([15])