حدیث: امام علي عليه السلام فرمودند : إذا رَأيتَ عالِما فَکُن لَهُ خادِما ؛ هرگاه دانشمندى ديدى، به او خدمت کن. ( غررالحکم ح ۴۰۴۴ ) حدیث: امام علي (عليه السلام) فرمودند: النَّظرُ إلي العَالِم أحبُّ إلَي الله مِن اعتکافِ سَنَهٍ فِي البَيت الحَرام؛ نگاه کردن به عالم و دانشمند نزد خداوند، از يک سال اعتکاف در کعبه برتر است. ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: إنّ علِیّا کانَ عالِما والعلمُ یُتوارَثُ ، ولَن یَهْلِکَ عالِمٌ إلّا بَقِیَ مِن بَعدِهِ مَن یَعلَمُ عِلمَهُ أو ما شاءَ اللّهُ ؛(امام) على عليه السلام عالم بود، و علم ، ارث برده مىشود. هرگز عالمى نمى ميرد مگر آن که پس از او کسى مى ماند که علم او يا آنچه را خدا خواهد، بداند. ( الکافي : ۱ / ۲۲۱ / ۱ ) ) حدیث: امام جواد عليه السلام فرمودند: العلماء غرباء لکثرة الجهال؛ عالمان، به سبب زيادي جاهلان، غريب اند. ( مسند الامام الجواد، ص ۲۴۷ ) ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: اِذا کانَ یَومُ القيامَةِ بَعَثَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ العالِمَ وَ الْعابِدَ ، فَاِذا وَقَفا بَیْنَ یَدَىِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ قيلَ لِلْعابِدِ : اِنْطَلِقْ اِلَى الْجَنَّةِ وَ قيلَ لِلْعالِمِ : قِف تَشَفَّعْ لِلنّاسِ بِحُسْنِ تَأديبِکَ لَهُمْ؛ هر گاه روز قيامت گردد، خداى عزّوجلّ عالم و عابد را برانگيزاند . پس آنگاه که در پيشگاه خداوند ايستادند به عابد گفته مى شود : «به سوى بهشت حرکت کن» و به عالم گفته مىشود : « بايست و مردم را به خاطر آنکه نيکو ادبشان نمودى ، شفاعت کن ». ( علل الشرايع، ج ۲، ص ۳۹۴، ح ۱۱ ) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: العلماء مصابيح الارض، و خلفاء الانبياء، و ورتني و ورثه الانبياء. علما چراغهاي زمين اند و جانشينان پيامبران و وارثان من و پيامبران هستند. ( کنز العمال/ ۲۸۶۷۷٫) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: موت العالم ثلمه في الاسلام لا تسد ما اختلف الليل و النهار در گذشت عالم، رخنه اي است در اسلام که تا شب و روز در گردش است، هيچ چيز آن را جبران نمي کند. ( کنزالعمال/ ج ۲۸۷۶۰٫ )
13 مهر 1394, 15:28
تبلیغ احکام و ترویج اسلام
علامه سید امیر على طى عمر طولانى خویش در تمام عرصه ها مبلّغ حماسه ساز احکام الهى و مروّج مجاهد شریعت محمدى(صلى الله علیه وآله وسلم) بود، امّا در تألیف کتاب ها و نگارش مقالات، جنبه هاى تبلیغ و ترویج و جهاد علمى و دینى ماندگارتر و عمومى تر و پر مخاطب تر است. به ویژه که او تمام آثارش را به زبان انگلیسى نوشت و معارف دینى و شیعى و فقه قضا و قانون و تاریخ اسلام و عظمت مسلمین را به این زبان براى تمام عالم به ویژه جوامع غربى که شناختى نادرست و غرض آلود از اسلام داشتند، بازگو نمود. او نیز مثل حافظ معتقد بود: «حدیث عشق بیان کن به هر زبان که تو دانى!» از طرفى اغلب عالمان و اندیشمندان بزرگ مسلمان آثارشان را به زبان هاى عربى، فارسى، هندى، ترکى و... براى مسلمانان شرقى مى نوشتند، بنابراین سید امیر على در تبلیغ احکام و ترویج اسلام، به زبانى سخن گفت و نوشت که هیچ صاحب قلم بزرگى از خود مسلمانان به آن زبان (انگلیسى) نه سخن مى گفت و نه کتاب و مقاله مى نوشت و این خود نکته اى است بکر و شورانگیز، و انجام رسالتى است که بر زمین مانده بود و کسى آن را بر دوش نمى گرفت، مگر مستشرقان غربى و مغرض و کم اطلاع از اسلام. بنابراین انگلیسى نوشتن سید امیرعلى را علاوه بر تخصص او، باید تعهد و جهادى فرهنگى شمرد.
آیت الله علامه سید محسن امین عاملى در این باره تعبیر رسا و بیانى شیوا دارد:
«سید امیرعلى یگانه متفکر اسلامى بزرگ و نمونه بود که جانش را از آبشخور مبادى اسلام حقیقى سیراب کرد و روشنى بخش روح دانش طلب غربى شد... آن چه براى غرب نوشت، تأثیرى عمیق و بى سابقه بر جاى گذاشت و اسلام و میراث علمى ملل مسلمان را براى اروپا شناساند، او جز از اسلام و احکام آن و سیره پیامبر(صلى الله علیه وآله وسلم) و فضائل آن حضرت و تاریخ مسلمانان ننوشت، از جوانى وارد این عرصه شد و در طول زندگى اش نیز این عرصه را ترک نکرد.»[24]
علامه سید امیرعلى با نگارش کتاب ها و مقالاتش به زبان انگلیسى، به ردّ تهمت هایى که غربى ها به اسلام زده بودند پرداخت و سیماى ملکوتى و زیباى اسلام را معرفى کرد.[25]