حدیث: امام علي عليه السلام فرمودند : إذا رَأيتَ عالِما فَکُن لَهُ خادِما ؛ هرگاه دانشمندى ديدى، به او خدمت کن. ( غررالحکم ح ۴۰۴۴ ) حدیث: امام علي (عليه السلام) فرمودند: النَّظرُ إلي العَالِم أحبُّ إلَي الله مِن اعتکافِ سَنَهٍ فِي البَيت الحَرام؛ نگاه کردن به عالم و دانشمند نزد خداوند، از يک سال اعتکاف در کعبه برتر است. ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: إنّ علِیّا کانَ عالِما والعلمُ یُتوارَثُ ، ولَن یَهْلِکَ عالِمٌ إلّا بَقِیَ مِن بَعدِهِ مَن یَعلَمُ عِلمَهُ أو ما شاءَ اللّهُ ؛(امام) على عليه السلام عالم بود، و علم ، ارث برده مىشود. هرگز عالمى نمى ميرد مگر آن که پس از او کسى مى ماند که علم او يا آنچه را خدا خواهد، بداند. ( الکافي : ۱ / ۲۲۱ / ۱ ) ) حدیث: امام جواد عليه السلام فرمودند: العلماء غرباء لکثرة الجهال؛ عالمان، به سبب زيادي جاهلان، غريب اند. ( مسند الامام الجواد، ص ۲۴۷ ) ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: اِذا کانَ یَومُ القيامَةِ بَعَثَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ العالِمَ وَ الْعابِدَ ، فَاِذا وَقَفا بَیْنَ یَدَىِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ قيلَ لِلْعابِدِ : اِنْطَلِقْ اِلَى الْجَنَّةِ وَ قيلَ لِلْعالِمِ : قِف تَشَفَّعْ لِلنّاسِ بِحُسْنِ تَأديبِکَ لَهُمْ؛ هر گاه روز قيامت گردد، خداى عزّوجلّ عالم و عابد را برانگيزاند . پس آنگاه که در پيشگاه خداوند ايستادند به عابد گفته مى شود : «به سوى بهشت حرکت کن» و به عالم گفته مىشود : « بايست و مردم را به خاطر آنکه نيکو ادبشان نمودى ، شفاعت کن ». ( علل الشرايع، ج ۲، ص ۳۹۴، ح ۱۱ ) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: العلماء مصابيح الارض، و خلفاء الانبياء، و ورتني و ورثه الانبياء. علما چراغهاي زمين اند و جانشينان پيامبران و وارثان من و پيامبران هستند. ( کنز العمال/ ۲۸۶۷۷٫) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: موت العالم ثلمه في الاسلام لا تسد ما اختلف الليل و النهار در گذشت عالم، رخنه اي است در اسلام که تا شب و روز در گردش است، هيچ چيز آن را جبران نمي کند. ( کنزالعمال/ ج ۲۸۷۶۰٫ )
20 فروردین 1398, 17:46
آقای سید ابوالقاسم انجوی فرزند مرحوم سید خلیل صدر العلماء فرزند میرزا ابوالقاسم انجو فرزند میرزا ابراهیم انجو معروف بسید طبیب
از خطباء و فضلاء و نویسندگان معاصر و از دوستان قدیم نگارنده است:
آقی انجوی در سال هزار و سیصد شمسی در شیراز متولد شده و دوره دبستان را در آنشهر خوانده و برای تکمیل تحصیلات خود بطهران رفته و در آنجا دورة لیسانس را بپایان رسانیده است ـ و در سال 1329 شمسی بسویس رفته است و تحصیلات خود را در رشته علوم سیاسی و اجتماعی تکمیل کرده در سال 1327 امتیاز نشر روزنامه «آتشبار» را گرفت و تا سال 1332 چند شماره نشر داد روزنامه مزبور انتقادی و اجتماعی و متمایل بچپ بود و چون بعضی از مقالاتش مطبوع طبع دولت وقت واقع نشد لهذا توقیف شد و آقای انجوی نیز دستگیر و بجزیره خارک تبعید گشت، و یکسال در آنجزیره و دو سال در طهران زندانی بوده و فعلا آزاد است و اخیراض کتابی بنام «سفنیه غزل» تألیف طبع کرده است ـ که شامل منتخب اشعار شعراء متقدم و معاصر است و آقای دکتر محسن هشترودی استاد دانشگاه دیباچه محققانهای راجع بسبکهای مختلف شعر و ادبیات بر آن نوشته و مؤلف نیز در آخر کتاب حثی مستدل و جامع درباره ماهیت شعر و شاعری بر آن افزوده است.
نیز در اردیبهشت این سال (1337) کتاب دیگر از تألیفات او بنام «مکتب شمس» که تحقیقی است راجع بغزلیات مولانا جلال الدین بلخی و شامل منتخبی از غزلیات مزبور است تألیف و چاپ کرده است.
صاحب ترجمه گاهگاه طبع آزمائی میکند و ابیات ذیل که در صفحه 191 کتاب سابق الذکر چاپ شده از اوست که درجزیره خارک سروده است:
«حسب حال»
«امید زندانی»