حدیث: امام علي عليه السلام فرمودند : إذا رَأيتَ عالِما فَکُن لَهُ خادِما ؛ هرگاه دانشمندى ديدى، به او خدمت کن. ( غررالحکم ح ۴۰۴۴ ) حدیث: امام علي (عليه السلام) فرمودند: النَّظرُ إلي العَالِم أحبُّ إلَي الله مِن اعتکافِ سَنَهٍ فِي البَيت الحَرام؛ نگاه کردن به عالم و دانشمند نزد خداوند، از يک سال اعتکاف در کعبه برتر است. ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: إنّ علِیّا کانَ عالِما والعلمُ یُتوارَثُ ، ولَن یَهْلِکَ عالِمٌ إلّا بَقِیَ مِن بَعدِهِ مَن یَعلَمُ عِلمَهُ أو ما شاءَ اللّهُ ؛(امام) على عليه السلام عالم بود، و علم ، ارث برده مىشود. هرگز عالمى نمى ميرد مگر آن که پس از او کسى مى ماند که علم او يا آنچه را خدا خواهد، بداند. ( الکافي : ۱ / ۲۲۱ / ۱ ) ) حدیث: امام جواد عليه السلام فرمودند: العلماء غرباء لکثرة الجهال؛ عالمان، به سبب زيادي جاهلان، غريب اند. ( مسند الامام الجواد، ص ۲۴۷ ) ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: اِذا کانَ یَومُ القيامَةِ بَعَثَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ العالِمَ وَ الْعابِدَ ، فَاِذا وَقَفا بَیْنَ یَدَىِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ قيلَ لِلْعابِدِ : اِنْطَلِقْ اِلَى الْجَنَّةِ وَ قيلَ لِلْعالِمِ : قِف تَشَفَّعْ لِلنّاسِ بِحُسْنِ تَأديبِکَ لَهُمْ؛ هر گاه روز قيامت گردد، خداى عزّوجلّ عالم و عابد را برانگيزاند . پس آنگاه که در پيشگاه خداوند ايستادند به عابد گفته مى شود : «به سوى بهشت حرکت کن» و به عالم گفته مىشود : « بايست و مردم را به خاطر آنکه نيکو ادبشان نمودى ، شفاعت کن ». ( علل الشرايع، ج ۲، ص ۳۹۴، ح ۱۱ ) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: العلماء مصابيح الارض، و خلفاء الانبياء، و ورتني و ورثه الانبياء. علما چراغهاي زمين اند و جانشينان پيامبران و وارثان من و پيامبران هستند. ( کنز العمال/ ۲۸۶۷۷٫) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: موت العالم ثلمه في الاسلام لا تسد ما اختلف الليل و النهار در گذشت عالم، رخنه اي است در اسلام که تا شب و روز در گردش است، هيچ چيز آن را جبران نمي کند. ( کنزالعمال/ ج ۲۸۷۶۰٫ )
25 تیر 1398, 13:31
محمد رضوی مجتهد شیرازی فرزند مرحوم میرزا ابوالقاسم رضوی فرزند حاج سید محمد رضوی.
از فقهاء و مجتهدین روشن ضمیر و ازادیخواه مشهور معاصر است، که نسبت باین بنده نگارنده از قدیم از راه ذره پروری لطف و مرحمت داشته و دارد و در سفر اخیر بنده بشیراز حضور مبارکش شرفیاب شدم و پس از سی سال بدیدار مفتخر گشتم و از محضریفش استفاده بردم، این مرد بزرگ علاوه بر معلومات قدیم و جدید و معقول و منقول بیشتر بعلت حسن خلق و سعه صدر و مراتب صفا و محبتش نسبت بعموم افراد بشر مخصوصاً مسلمانان و علی الاخص اهالی فارس محبوب خاص و عام است، و حقیقة محضر شریفش و طرز گفتار و رفتارش طوری است که محال است حاضر و ناظر و سامع در همان دقایق اولیه فریقته و مجذوب نشود، افسوس که توقف بنده در شیراز ایامی معدود بود و توفیق رفیق نشد از یکبار از فیض وجود ارجمندش استفاده کنم ـ و از این حیث غبن فاحش بل افحش دارم و امیدوارم عمر باقی باشد و بار دیگر توفیق زیارتش نصیبم شود.
از ایشان ترجمه حال خواستم بعلت گرفتاری‌های روزمره هنوز نفرستاده است، و ناچار از کتاب «شیراز امروز» اقتباس و اطلاعات شخصی را بر آن میافرایم
«اول کسیکه از این دودمان جلیل پس از تحصیل و تکمیل علم و دانش بشیراز رفت و مورد توجه و احترام حسینعلی میرزا فرمانفرمای فارس فرزند فتحعلی شاه قاجار و اهالی شیراز واقع شد مرحوم حاج سید محمد جد صاحب ترجمه بوده است که پس از ورود در مسجد باقر آباد امام جماعت شده و ترویج امور شرعیه و افاضه پرداخته و عمری را باحترام گذرانیده است.
پس از او مرحوم میزا ابوالقاسم باصرار مردم و حکام فارس متصدی امور قضائی شده و تا آخر عمر بعنوان رتق و فتق امور قضاوت و احکام را بعهده داشته است.
آقای رضوی علوم دینیه را در محضر اساتید معروف مانند مرحوم حاج سید آقا مدرس مدرسه آقا بابا خان و میرزا محمد هادی حکیمی مدرس مسجد مشیر و شیخ عبدالحسین مدرس مدرسه میرزا علی اکبر آموخته است و بپایان رسانیده ـ و سطوح فقه و اصول را در محضر حاج سید محمد علی کازرونی و شیخ محمد تقی فسائی تحصیل کرده ـ آنگاه وارد حوزة درس مرحوم میرزا ابراهیم مجتهد محلاتی شده است و تا پایان عمر میرزا در خدمتش بوده و استفاده میکرده است ـ و چون علاوه بر علاقه شاگرد و استادی با مرحوم میرزا خویشی داشته و مادرش خواهر میرزای مرحوم بوده است اینکه میرزا نسبت بآقای رضوی علاقه و اعتماد تام و تمام داشته است و تا ساعت رحلت این اعتماد دوام یافته و همواره تکفل امور مربوطه بمرجعیت و ریاست حوزة علمیه آنمرحوم در اختیار ایشان بوده و اکثر مراجعات و ارجاعات انجام میداده است.
آقای رضوی از مراجع تقلید شیعه در عراق عرب دارای تصدیق اجتهاد و اجازه است و سالهای دراز حامی آزادیخواهان و مدافعین استقلال و تمامیت ایران بوده است و باینجهت از معاندین و مخالفین لطمات زیاد دیده و مکرر جان او در مخاطره افتاده است و چنانکه گفته شد هم اکنون در شیراز مرجع و ملجاء نامی و کهف بی پناهان و درماندگان است ـ طول الله عمره و متعنا الله بطول بقائه .