حدیث: امام علي عليه السلام فرمودند : إذا رَأيتَ عالِما فَکُن لَهُ خادِما ؛ هرگاه دانشمندى ديدى، به او خدمت کن. ( غررالحکم ح ۴۰۴۴ ) حدیث: امام علي (عليه السلام) فرمودند: النَّظرُ إلي العَالِم أحبُّ إلَي الله مِن اعتکافِ سَنَهٍ فِي البَيت الحَرام؛ نگاه کردن به عالم و دانشمند نزد خداوند، از يک سال اعتکاف در کعبه برتر است. ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: إنّ علِیّا کانَ عالِما والعلمُ یُتوارَثُ ، ولَن یَهْلِکَ عالِمٌ إلّا بَقِیَ مِن بَعدِهِ مَن یَعلَمُ عِلمَهُ أو ما شاءَ اللّهُ ؛(امام) على عليه السلام عالم بود، و علم ، ارث برده مىشود. هرگز عالمى نمى ميرد مگر آن که پس از او کسى مى ماند که علم او يا آنچه را خدا خواهد، بداند. ( الکافي : ۱ / ۲۲۱ / ۱ ) ) حدیث: امام جواد عليه السلام فرمودند: العلماء غرباء لکثرة الجهال؛ عالمان، به سبب زيادي جاهلان، غريب اند. ( مسند الامام الجواد، ص ۲۴۷ ) ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: اِذا کانَ یَومُ القيامَةِ بَعَثَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ العالِمَ وَ الْعابِدَ ، فَاِذا وَقَفا بَیْنَ یَدَىِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ قيلَ لِلْعابِدِ : اِنْطَلِقْ اِلَى الْجَنَّةِ وَ قيلَ لِلْعالِمِ : قِف تَشَفَّعْ لِلنّاسِ بِحُسْنِ تَأديبِکَ لَهُمْ؛ هر گاه روز قيامت گردد، خداى عزّوجلّ عالم و عابد را برانگيزاند . پس آنگاه که در پيشگاه خداوند ايستادند به عابد گفته مى شود : «به سوى بهشت حرکت کن» و به عالم گفته مىشود : « بايست و مردم را به خاطر آنکه نيکو ادبشان نمودى ، شفاعت کن ». ( علل الشرايع، ج ۲، ص ۳۹۴، ح ۱۱ ) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: العلماء مصابيح الارض، و خلفاء الانبياء، و ورتني و ورثه الانبياء. علما چراغهاي زمين اند و جانشينان پيامبران و وارثان من و پيامبران هستند. ( کنز العمال/ ۲۸۶۷۷٫) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: موت العالم ثلمه في الاسلام لا تسد ما اختلف الليل و النهار در گذشت عالم، رخنه اي است در اسلام که تا شب و روز در گردش است، هيچ چيز آن را جبران نمي کند. ( کنزالعمال/ ج ۲۸۷۶۰٫ )
17 خرداد 1396, 19:23
وی فرزند مرحوم حاجی شیخ محمد باقر اصفهانی است که (1235 ج 3 ش 489 ص 1007) گذشت.
مرحوم حاج شیخ محمد علی از بزرگان علما و فقهاء عصر خود در اصفهان بود و در فروع و شعب مسائل فقه تبحر و اطلاعی تمام داشت. و او در احد الربیعین این سال - مطابق (قوس -- جدی) ماه برجی - از بطن دختر مرحوم سید صدرالدین عاملی (ره) متولد شده و در نزد چندین نفر از علما از آن جمله پدر خود و میرزای رشتی - چنانکه در «فهرست کتابخانه رضویه ۵: ۵۸۱» نوشته - درس خواند، و کتب چندی تألیف کرد، از آن جمله: اول «رساله‌ئی در ولایات» (این رساله محققانه فقهی عربی که در مسئله ولایت پدر و جد و وصی و حاکم شرع است بقطع ربع در 174 صفحه (ظاهرا در اصفهان) چاپ شده به سعی و اهتمام حاجی میرزا محمدجعفر گلستانه تاجر کتابفروش اصفهانی (از سادات گلستانه) و آقا محمدحسین بن محمد جعفر تاجر کتابفروش اصفهانی و کاتب آن «اقل الطلاب و احقر الکتاب» محمد علی بن محمد صادق ورنوسفادرانی سدهی اصفهانی است که در ۸ ماه رمضان ۱۳۱۳ از آن فراغت یافته و لابد در همان سال به طبع رسیده است. روی صفحه اول مدح بلیغی از مؤلف نوشته شده، و خود در سرآغاز کتاب گوید: «اما بعد، فیقول العاثر الفاقر محمد علی بن محمد باقر: هذه «وجیزة فی مسائل الولایات» الخ.). دویم کتاب (لسان الصدق) در مواعظ و أخبار (چنانکه در «الذریعه 18: 305 ش 223» فرموده) (این مطلب ظاهرا به اشتباه وارد «الذریعه» شده است و در جای دیگر چنین چیزی به نظر نرسید. کتاب (لسان الصدق)) با اوصاف مذکوره که بنظر راقم این سطور رسیده تألیف مرحوم آقا شیخ احمد واعظ خوانساری اصفهانی (متوفی ۱۳۴۵) است که در «الذریعه ۱۸: 306 ش ۲۲۷» نیز مذکور، و شاید منشأ اشتباه شرحی باشد که شیخ احمد در صفحه آخر کتاب خود در تجلیل از مرحوم آقای حاج شیخ ابوالفضل نجفی و والدش صاحب عنوان نوشته، و الله العالم. ضمناً در همین جای ذریعه تاریخ فوت را اشتباهاً (۱۳۱۷) قید کرده است. م)
سیم «رساله‌ئی در اصول دین و اخلاق (گویا این رساله همانست که در «الذریعه ۱: 190 ش 720» و «فهرست مشار» ذکر شده و گویند در ۱۲۸۸ تألیف و در ۱۲۹۷ چاپ شده است. و دیگر از تألیفات چاپ شده صاحب عنوان «رساله در کیفیت نماز شب و استخاره و نماز جعفر طیار» است که بخواهش میرزا سلیمان خان رکن الملک تألیف و در مقدمه «قرآن کریم» چاپ رکن الملک به سال ۱۳۱۱ طبع شده، چنانکه در شرح حال صاحب ترجمه در کتاب «زندگانی آیت الله چهارسوقی: ۱۹۹» ذکر کردیم. و نیز از تألیفات آن مرحوم «رساله در مناسک حج» است که آن نیز به طبع رسیده. ایضاً در سنه ۱۳۰۸ رساله عملیه فارسیی در عبادات بنام «سراج العوام و مشکوة الظلام» تألیف میرزا احمد بن محمد علی واعظ اصفهانی با حواشی صاحب عنوان و برادرش مرحوم آیت الله آقا نجفی بطبع رسیده است.
و او روايت می کند از پدر خود از شیخ حسن بن شیخ جعفر و صاحب «جواهر» چنان که خود در «اجازه»ئی که برای سید فانی (که در ۱۲۸۱ بیاید) نوشته ذکر کرده. و از او سید فانی مذکور.
و در سنه ۱۳۰۰ با برادر کوچک خود حاج آقا نورالله بسفر حج رفت و چندین سال زندگی و زندگانی با ریاست و شایسته بدون زحمتی نمود، لکن چنانکه طبیعت روزگار است که این طور زندگانی نمی‌پاید وی نیز به پنجاه سالگی نرسیده، در شب سه شنبه چهارم - ماه شعبان المعظم سنه ۱۳۱۸ هزار و سیصد و هیجده - مطابق (...) قوس ماه برجی است. در اصفهان وفات کرد و جسدش را پیش از دفن حمل بعتبات و در نجف نزد برادرش حاج شیخ محمد حسین (که در ۱۲۶۶ ج ۵ ش 1093 ص ۱۸۰۷ گذشت) دفن نمودند.
و او مخدره فاطمه ملقبه به میرزا بیگم دختر آقا محمد ابراهیم قزوینی را (که مردی تاجر محترم بوده و مادرش «زوجه آقا محمد ابراهیم» خدیجه سلطان بیگم سیده رضویه است و خود میرزا بیگم در شب ادینه غره ج ۲ سنه ۱۳۵۲ در اصفهان وفات کرده و در قم در حجره پهلوی حجره حاجی شیخ فضل الله شهید دفن شده) به زوجیت اختیار کرده، و سه نفر پسر و چهار دختر داشته، و پسران: اول حاجی شیخ مهدی است که در (۱۲۹۸) بیاید. دویم مرحوم آقا شیخ محمد حسین که در شنبه ۱۹ محرم سنه ۱۳۱۸ وفات کرده. سیم حاجی شیخ ابوالفضل که از اعیان رجال عصر در اصفهان است و در علوم تاریخ و حوادث جهان و برخی از علوم اسلامی و مقتضیات زمان و معاشرت با ابناء ان بصیرتی شایان دارد و در سنه ۱۳۰۹ متولد شده و زمزم خانم دخترعمش حاج آقا جمال الدین را بزوجیت پذیرفته، و بطوری که اقای روضاتی در مقدمه، به «کتاب الاوائل مقدس» نوشته در ظهر جمعه ۲۵ ع۱ - ۱۳۹۱ در اصفهان وفات کرده و جسدش را بقم بردند، انتهی.
و دختران یکی بنام خانم جهان زوجه برادرزاده‌اش حاجی شیخ محمد باقر الفت است (که در ۱۳۰۱ بیاید) و در ۳ شنبه ۷ ذی القعده سامانه 1387 وفات کرده. و دو نفر دیگر زوجه‌های دو تن از اقایان سادات کتابفروش اصفهانی‌اند. بنام بی‌بی خانم و در را خانم و شوهران ایشان بترتیب حاج میرزا هلال الدین کتابی و حاج میرزا محمد صادق کتابی‌اند. و این دو نفر کوچك‌تر از بی بی خانم‌اند، و بزرگ‌تر از او سکینه خانم زن حاج میرزا محمد هاشم بن حاج میرزا عبدالجواد بن آقا محمد مهدی کرباسی است که بجمله چهار دختر باشند.