حدیث: امام علي عليه السلام فرمودند : إذا رَأيتَ عالِما فَکُن لَهُ خادِما ؛ هرگاه دانشمندى ديدى، به او خدمت کن. ( غررالحکم ح ۴۰۴۴ ) حدیث: امام علي (عليه السلام) فرمودند: النَّظرُ إلي العَالِم أحبُّ إلَي الله مِن اعتکافِ سَنَهٍ فِي البَيت الحَرام؛ نگاه کردن به عالم و دانشمند نزد خداوند، از يک سال اعتکاف در کعبه برتر است. ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: إنّ علِیّا کانَ عالِما والعلمُ یُتوارَثُ ، ولَن یَهْلِکَ عالِمٌ إلّا بَقِیَ مِن بَعدِهِ مَن یَعلَمُ عِلمَهُ أو ما شاءَ اللّهُ ؛(امام) على عليه السلام عالم بود، و علم ، ارث برده مىشود. هرگز عالمى نمى ميرد مگر آن که پس از او کسى مى ماند که علم او يا آنچه را خدا خواهد، بداند. ( الکافي : ۱ / ۲۲۱ / ۱ ) ) حدیث: امام جواد عليه السلام فرمودند: العلماء غرباء لکثرة الجهال؛ عالمان، به سبب زيادي جاهلان، غريب اند. ( مسند الامام الجواد، ص ۲۴۷ ) ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: اِذا کانَ یَومُ القيامَةِ بَعَثَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ العالِمَ وَ الْعابِدَ ، فَاِذا وَقَفا بَیْنَ یَدَىِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ قيلَ لِلْعابِدِ : اِنْطَلِقْ اِلَى الْجَنَّةِ وَ قيلَ لِلْعالِمِ : قِف تَشَفَّعْ لِلنّاسِ بِحُسْنِ تَأديبِکَ لَهُمْ؛ هر گاه روز قيامت گردد، خداى عزّوجلّ عالم و عابد را برانگيزاند . پس آنگاه که در پيشگاه خداوند ايستادند به عابد گفته مى شود : «به سوى بهشت حرکت کن» و به عالم گفته مىشود : « بايست و مردم را به خاطر آنکه نيکو ادبشان نمودى ، شفاعت کن ». ( علل الشرايع، ج ۲، ص ۳۹۴، ح ۱۱ ) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: العلماء مصابيح الارض، و خلفاء الانبياء، و ورتني و ورثه الانبياء. علما چراغهاي زمين اند و جانشينان پيامبران و وارثان من و پيامبران هستند. ( کنز العمال/ ۲۸۶۷۷٫) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: موت العالم ثلمه في الاسلام لا تسد ما اختلف الليل و النهار در گذشت عالم، رخنه اي است در اسلام که تا شب و روز در گردش است، هيچ چيز آن را جبران نمي کند. ( کنزالعمال/ ج ۲۸۷۶۰٫ )
28 آبان 1396, 22:18
وی فرزند شیخ حسین بن شیخ عزیز بن حسین بن علی از اهل ناحیة خالص بغداد است. شیخ عزیز در سنه 1286 و فرزندش شیخ حسین در سنه 1312 وفات کرده و هر دو در کاظمین دفناند.
و حاجی شیخ مهدی صاحب این عنوان از علماء اعیان و فقهاء عصر بود و در زهد و تقوی و اقامة شعائر الله و اخلاق فاصله خیلی کم نظیر مینمود، و همانا در دوشنبه پانزدهم ماه ذی الحجة الحرام این سال ـ مطابق (...) سرطان ماه برجی ـ در کاظمین متولد شده، و کتب چندی تألیف کرده از آن جمله کتاب «الشریعة السمحاء» در احکام سید الانبیاء که در مسائل سهل العمل از طهارت تا حج بعربی و رسالهئی فتوائیه برای مقلدین است. دویم کتاب «بیان تصحیف المنحة الالهیه» از نقشه شیطانیه در رد معرب کتاب «التحفة الانثی عشریه» در ردامامیه که اصل «التحفه» تألیف شاه عبدالعزیز دهلوی در رد شیعه امامیه است بفارسی و سید شهاب الدین آلوسی که در (1217 ج 3 243) گذشت آنرا بعربی در آورده و صاحب ترجمه «بیان» 2 را در رد آن نوشته که در سه جلد بزرگ در سنه 1317 شروع در تألیف آن نموده و در سنه 1318 از آن فارغ شده.
و در خلال جنگ بین المللی وی بحمایت دولت عثمانی در آمده داخل مجاهدین گردید لاجرم پس از احتلال عراق عرب دولت وقت وی را تبعید و او در ساعت شش و نیم شب سه شنبه 10 ذی القعده سنه 1341 بسمت حجاز در حرکت و بعد از اداء حج از طریق فارس بطرف ایران رهسپار و در هر شهری از آن جمله اصفهان نهایت احترام برای وی بعمل آمده تا بقم رسید و آنجا با میرزای نائینی و سید مدیسهئی که هم از نجف بآن شهر مشرف تبعید شده بودند ملاقات نمود، و سپس بمشهد مقدس رفته در آنجا ساکن و بترویج و تدریس مشغول شد و چندی طول نکشید که هم در آن جا پس از مدت شصت و پنج سال و هشت ماه قمری و بیست و هفت روز عمر، بعد از غروب روز دوشنبه دوازدهم ماه رمضان المبارک سنه 1343 هزار و سیصد و چهل و سه ـ مطابق 17 فروردین ماه باستانی ـبچنان جاویدان انتقال فرمود و نعش وی را با تجلیلات شایسته برداشته و در اطلاق صفة برابر در دار الحفاظ در دار السیادة مبارکه دفن کردند و تا چند ماه در بسیاری از شهرهای ایران و عراق عرب مجالس تعزیه او برپا بود. و فرزندش شیخ محمد خالصی زاده در 1308 بیاید.