حدیث: امام علي عليه السلام فرمودند : إذا رَأيتَ عالِما فَکُن لَهُ خادِما ؛ هرگاه دانشمندى ديدى، به او خدمت کن. ( غررالحکم ح ۴۰۴۴ ) حدیث: امام علي (عليه السلام) فرمودند: النَّظرُ إلي العَالِم أحبُّ إلَي الله مِن اعتکافِ سَنَهٍ فِي البَيت الحَرام؛ نگاه کردن به عالم و دانشمند نزد خداوند، از يک سال اعتکاف در کعبه برتر است. ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: إنّ علِیّا کانَ عالِما والعلمُ یُتوارَثُ ، ولَن یَهْلِکَ عالِمٌ إلّا بَقِیَ مِن بَعدِهِ مَن یَعلَمُ عِلمَهُ أو ما شاءَ اللّهُ ؛(امام) على عليه السلام عالم بود، و علم ، ارث برده مىشود. هرگز عالمى نمى ميرد مگر آن که پس از او کسى مى ماند که علم او يا آنچه را خدا خواهد، بداند. ( الکافي : ۱ / ۲۲۱ / ۱ ) ) حدیث: امام جواد عليه السلام فرمودند: العلماء غرباء لکثرة الجهال؛ عالمان، به سبب زيادي جاهلان، غريب اند. ( مسند الامام الجواد، ص ۲۴۷ ) ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: اِذا کانَ یَومُ القيامَةِ بَعَثَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ العالِمَ وَ الْعابِدَ ، فَاِذا وَقَفا بَیْنَ یَدَىِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ قيلَ لِلْعابِدِ : اِنْطَلِقْ اِلَى الْجَنَّةِ وَ قيلَ لِلْعالِمِ : قِف تَشَفَّعْ لِلنّاسِ بِحُسْنِ تَأديبِکَ لَهُمْ؛ هر گاه روز قيامت گردد، خداى عزّوجلّ عالم و عابد را برانگيزاند . پس آنگاه که در پيشگاه خداوند ايستادند به عابد گفته مى شود : «به سوى بهشت حرکت کن» و به عالم گفته مىشود : « بايست و مردم را به خاطر آنکه نيکو ادبشان نمودى ، شفاعت کن ». ( علل الشرايع، ج ۲، ص ۳۹۴، ح ۱۱ ) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: العلماء مصابيح الارض، و خلفاء الانبياء، و ورتني و ورثه الانبياء. علما چراغهاي زمين اند و جانشينان پيامبران و وارثان من و پيامبران هستند. ( کنز العمال/ ۲۸۶۷۷٫) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: موت العالم ثلمه في الاسلام لا تسد ما اختلف الليل و النهار در گذشت عالم، رخنه اي است در اسلام که تا شب و روز در گردش است، هيچ چيز آن را جبران نمي کند. ( کنزالعمال/ ج ۲۸۷۶۰٫ )
28 آبان 1396, 23:24
وی فرزند مرحوم میرزا مصطفی 32 وکیل لشگر این میرزا حسن 31 بن محمد مخدوم مرتضی 30 بن میر مصطفی 29 بن محمد مخدوم مرتضی 28 بن میر داود 27 بن میر اسمعیل 26 بن میر محمد حسین 25 بن میر فضل الله 24 بن نظام الدین حبیب الله 23 ابن جعفر 22 بن تاج الدین حسن 21 بن فخر الدین علی 20 بن رضی الدین مرتضی 19 بن زین الدین علی 18 بن شمس الدین محمد 17 بن صدر الدین 16 بن امین الدین 15 بن ابراهیم 14 بن شرف الدین یحیی 13 بن شمس الدین محمد 12 بن ابراهیم 11 بن زین الدین عبدالله 10 بن علی 9 البراطلة حسینی (ره) است.
حضرت علی 9 البرطلة در (1242 ج 4 ص 1164 ش 613) گذشت.
و میر داود 27 از حکما و عرفا و صاحب تألیفات و کرامات بوده و قبرش در تفرش مشهور است.
فرزندش محمد مخدوم مرتضی 28 در سنه 1125 کتابی بنام «عقد الدرر» تألیف کرده و مادرش دختر مرحوم مسی مصطفی صاحب «نقد الرجال» بوده.
و مرحوم میرزا مصطفی 32 وکیل لشکر از اعیان زمان ناصر الدین شاه بوده و در شب یک شنبه 19 ع 2 سنه 1298 وفات نموده، و فرزندانی داشته: یکی حاج میرزا محمد علی خان 33 امیر الدوله که در سنه 1271 متولد شده و از عرفاء با محبت گردیده و در شب 4 شنبه 17 ماه رمضان سنه 1339 وفات یافته و جنازة او را حمل بکربلا نموده و نزد پدرش دفن کردند، چنان که در «نابغة علم و عرفان: 349» فرموده.
و دیگر: مرحوم میرزا محمد مهدی خان 33 صاحب این عنوان که او از علماء و اهل فضل و کمال این زمان و ملقب به بدایع نگار بود و شعر هم می‌گفت و تخلص لاهوتی و مخلص می‌نمود، چنان که در «شمس التواریخ: 100» و نابغه علم و عرفان: 349 و «الذریعه 9: ص 94 ش 6184 و ص 1020 س 18» بعنوان «مخلص» نوشته‌اند.
و او در هشت ساتی شب یک شنبه 27 ماه رجب الفرد این سال مطابق 28 جدی ماه برجی ـ متولد شده و در سنه 1301 از طرف ناصر الدین شاه لقب بدایع نگار یافت، و چندین کتاب در علوم متفرقه تألیف کرده که در جزء 13 ج 14 «اعیان الشیعه» برخی از آنها را نوشته از آن جمله:
اول کتاب «بدایع الانوار» در احوال هفتمین ائمه اطهار (ع) یعنی حضرت کاظم صلوات الله علیه، انجام تألیفش 2 شنبه 4 ع 1 سنه 1302 و در آنجا تخلص شعری خود را مخلص نوشته. دویم کتاب «ریاض المنجمین» در هئیت قدیم و جدید و معرفت تقویم رقمی، تألیف آن شوال سنه 1300 . سیم کتاب «صراط العارفین» در اصول دین. چهار کتاب «اللاهوتیه» در شرح «تهذیب منطق» تفتازانی بپارسی. پنجم کتاب «العلائم البدیعه» در علماء شیعه. ششم کتاب «افتتضاح الکافرین» در اختلاف عبارات «توریة» و «انجیل» با یکدیگر. فتم کتاب «حمدان و نهران» در حکایات مضحکه. هشم «دیوان اشعار» نزدیک ده هزار شعر. نهم کتاب «بدایع الاسرار» در اصول دین، انجام تألیف آن شعبان سنه 1329.
و بالاخره در پنجشنبه 25 ماه ربیع الخر سنه 1360 ـ مطابق اول خرداد ماه باستانی ـ وفات کرد و در امامزاده قاسم شمیران دفن شد.