حدیث: امام علي عليه السلام فرمودند : إذا رَأيتَ عالِما فَکُن لَهُ خادِما ؛ هرگاه دانشمندى ديدى، به او خدمت کن. ( غررالحکم ح ۴۰۴۴ ) حدیث: امام علي (عليه السلام) فرمودند: النَّظرُ إلي العَالِم أحبُّ إلَي الله مِن اعتکافِ سَنَهٍ فِي البَيت الحَرام؛ نگاه کردن به عالم و دانشمند نزد خداوند، از يک سال اعتکاف در کعبه برتر است. ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: إنّ علِیّا کانَ عالِما والعلمُ یُتوارَثُ ، ولَن یَهْلِکَ عالِمٌ إلّا بَقِیَ مِن بَعدِهِ مَن یَعلَمُ عِلمَهُ أو ما شاءَ اللّهُ ؛(امام) على عليه السلام عالم بود، و علم ، ارث برده مىشود. هرگز عالمى نمى ميرد مگر آن که پس از او کسى مى ماند که علم او يا آنچه را خدا خواهد، بداند. ( الکافي : ۱ / ۲۲۱ / ۱ ) ) حدیث: امام جواد عليه السلام فرمودند: العلماء غرباء لکثرة الجهال؛ عالمان، به سبب زيادي جاهلان، غريب اند. ( مسند الامام الجواد، ص ۲۴۷ ) ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: اِذا کانَ یَومُ القيامَةِ بَعَثَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ العالِمَ وَ الْعابِدَ ، فَاِذا وَقَفا بَیْنَ یَدَىِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ قيلَ لِلْعابِدِ : اِنْطَلِقْ اِلَى الْجَنَّةِ وَ قيلَ لِلْعالِمِ : قِف تَشَفَّعْ لِلنّاسِ بِحُسْنِ تَأديبِکَ لَهُمْ؛ هر گاه روز قيامت گردد، خداى عزّوجلّ عالم و عابد را برانگيزاند . پس آنگاه که در پيشگاه خداوند ايستادند به عابد گفته مى شود : «به سوى بهشت حرکت کن» و به عالم گفته مىشود : « بايست و مردم را به خاطر آنکه نيکو ادبشان نمودى ، شفاعت کن ». ( علل الشرايع، ج ۲، ص ۳۹۴، ح ۱۱ ) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: العلماء مصابيح الارض، و خلفاء الانبياء، و ورتني و ورثه الانبياء. علما چراغهاي زمين اند و جانشينان پيامبران و وارثان من و پيامبران هستند. ( کنز العمال/ ۲۸۶۷۷٫) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: موت العالم ثلمه في الاسلام لا تسد ما اختلف الليل و النهار در گذشت عالم، رخنه اي است در اسلام که تا شب و روز در گردش است، هيچ چيز آن را جبران نمي کند. ( کنزالعمال/ ج ۲۸۷۶۰٫ )
28 شهریور 1396, 22:37
وی بطوری که در «الذریعه ۹ : ۹۷۵ش ۶۳۷۹» نوشته فرزند میرزا حسین بن میرزا حبیب الله بن میرزا حبیب الله بن میرزا مهدی بن میرزا حسین مستوفی است.
میرزا لطف الله خان از فضلای زمان و ازادی خواهان منور الفکر بود که در جمعه بیست و دویم ماه ربیع المولود این سال ـ مطابق (عقرب ـ قوس) ماه برجی ـ متولد شده و در نزد دائی خود سید جمال الدین اسدابادی که در 1254 ج 5 ش 830 گذشت درس خوانده تا به کمال علم و دانش زینت یافت و در سرودن اشعار طبعی سرشار بهم رسانید و تخلص خود را محزون قرار داد و کتب چندی تالیف کرد از جمله رسالهای در احوال دائی مذکور خود و پس از مدت شصت و هفت سال و نیم قمری عمر، در ماه رمضان المبارک سنه ۱۳۴۰ هزار و سیصد و چهل مطابق (ثور و جوزا) ماه برجیس وفات کرد.
و فرزندش صفات الله خان از فضلاء زمان و در اشعار تخلص صفا مینماید. و چندین نفر شاعر دیگر بتخلص محزون هستند که فهرست آنها در سال (۱۲۷۴ ش ۱۲۹۱) بیایند. و نیز چندین نفر بلقب یا تخلص صفا هستند که در (۱۲۲۱ ج ۳ ش ۲۰۰۶) گذشتند.