حدیث: امام علي عليه السلام فرمودند : إذا رَأيتَ عالِما فَکُن لَهُ خادِما ؛ هرگاه دانشمندى ديدى، به او خدمت کن. ( غررالحکم ح ۴۰۴۴ ) حدیث: امام علي (عليه السلام) فرمودند: النَّظرُ إلي العَالِم أحبُّ إلَي الله مِن اعتکافِ سَنَهٍ فِي البَيت الحَرام؛ نگاه کردن به عالم و دانشمند نزد خداوند، از يک سال اعتکاف در کعبه برتر است. ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: إنّ علِیّا کانَ عالِما والعلمُ یُتوارَثُ ، ولَن یَهْلِکَ عالِمٌ إلّا بَقِیَ مِن بَعدِهِ مَن یَعلَمُ عِلمَهُ أو ما شاءَ اللّهُ ؛(امام) على عليه السلام عالم بود، و علم ، ارث برده مىشود. هرگز عالمى نمى ميرد مگر آن که پس از او کسى مى ماند که علم او يا آنچه را خدا خواهد، بداند. ( الکافي : ۱ / ۲۲۱ / ۱ ) ) حدیث: امام جواد عليه السلام فرمودند: العلماء غرباء لکثرة الجهال؛ عالمان، به سبب زيادي جاهلان، غريب اند. ( مسند الامام الجواد، ص ۲۴۷ ) ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: اِذا کانَ یَومُ القيامَةِ بَعَثَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ العالِمَ وَ الْعابِدَ ، فَاِذا وَقَفا بَیْنَ یَدَىِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ قيلَ لِلْعابِدِ : اِنْطَلِقْ اِلَى الْجَنَّةِ وَ قيلَ لِلْعالِمِ : قِف تَشَفَّعْ لِلنّاسِ بِحُسْنِ تَأديبِکَ لَهُمْ؛ هر گاه روز قيامت گردد، خداى عزّوجلّ عالم و عابد را برانگيزاند . پس آنگاه که در پيشگاه خداوند ايستادند به عابد گفته مى شود : «به سوى بهشت حرکت کن» و به عالم گفته مىشود : « بايست و مردم را به خاطر آنکه نيکو ادبشان نمودى ، شفاعت کن ». ( علل الشرايع، ج ۲، ص ۳۹۴، ح ۱۱ ) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: العلماء مصابيح الارض، و خلفاء الانبياء، و ورتني و ورثه الانبياء. علما چراغهاي زمين اند و جانشينان پيامبران و وارثان من و پيامبران هستند. ( کنز العمال/ ۲۸۶۷۷٫) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: موت العالم ثلمه في الاسلام لا تسد ما اختلف الليل و النهار در گذشت عالم، رخنه اي است در اسلام که تا شب و روز در گردش است، هيچ چيز آن را جبران نمي کند. ( کنزالعمال/ ج ۲۸۷۶۰٫ )
8 خرداد 1396, 5:18
وی فرزند میرزا اسمعیل رضوی است که در (۱۲۴۲ ج ۴ ش ۲ با ۶ ص ۱۱۶۳) گذشت. و خود از اعاظم علماء أعلام و مدرسین بسیار والامقام عصر حاضر بود و شرح احوالش در «منتخب التواریخ، باب ۱۰ در خاتمه ص ۴۹۶» و «الذریعه ۱۳ :۳۳ ش 108» و برخی از جلدهای دیگر و «فهرست کتابخانه مبارکه رضویه ۵: 505 در پاورقی» و ضمیمه «تاریخ علماء خراسان : 301 ش 120» نوشته، و از آنها چنین برآید که او در هفدهم ماه ربیع المولود که ميلاد مسعود حضرت رسول اکرم صلی الله عليه و آله وسلم بوده این سال متولد شده. و در سنه 1294 بسبزوار رفت و مدتی از روحانیت حکیم بزرگوار مرحوم حاج ملا هادي و اثر آن خاک پاک و تربت تابناک استفاده مطالب عالیه نموده و سپس در سنه 1306 به عتبات عالیات مشرف شد و از مدرس مقدس آخوند خراسانی بهره‌مند گردید.
و در سنه 1325 از حاج شیخ حسنعلی مشهدی اجازت روایت گرفت آنگاه در مشهد مقدس بتألیف و تدریس مشغول شد، و زیاده بر دویست نفر بمجلس درس او می‌آمدند و دوره «شرح لمعه» را بیش از بیست مرتبه درس گفت، و تدریس هر دوره دو سال و نیم طول می‌کشید، و حتی ایام آخر عمر هم ترک تدریس نفرمود، و چندین کتاب تألیف نمود:
اول «حاشیه بر شرح لمعه». دویم «حاشیه بر فصول». سیم «حاشیه بر قوانین». چهارم «رساله در خط». پنجم کتاب «شجره طیبه» در احوال و انساب سادات رضوی (این کتاب شریف با تکمله و تصحیح و تهیه مشجرات بسعی و اهتمام آقای سید محمد تقی مدرس رضوی (أيده الله) فرزند دانشمند مؤلف بسال ۱۳۵۲ ش در تهران طی حدود 500 صفحه وزیری چاپ شد. م.). ششم «شرح احادیث مشکله». هفتم «کتابی در حوال خواجه ربیع». هشتم «کتابی در عروض و قافیه و بدیع». نهم کتاب «اللالی المنثوره» در مطالب متفرقه.
و آخر، پس از مدت هفتاد و دو سال و هشت ماه قمری و بیست و دو روز عمر، در روز شنبه نهم ماه ذى الحجة الحرام سنه 1342 هزار و سیصد و چهل و دو ـ مطابق ۲۱ سرطان ماه برجی در قریه سوران پنج فرسنگی مشهد مقدس وفات کرد و جنازه‌اش ر! به مشهد آورده و در روز جمعه عید قربان (که دو عید بود) در زیر درب پائین پای حرم مطهر رضوی (ع) دفن کردند آنجا که بدارالسعاده میرود چنانکه در (منتخب التواريخ) است. و آنجا وفاتش را بدون تعیین ماه و روز در سنه ۱۳۴۳ نوشته بهافتاد و سه سالگی، و در ضمیمه «تاریخ علماء خراسان» در ۵ شنبه نهم ذی الحجه سنه ۱۳۴۲ نوشته که در تعیین روز هفته اشتباه شده، چه طبق تقویم آن سال غره ذی القعده ۵ شنبه و آن ناقص، و غره ذی الحجه جمعه و نهم آن شنبه بوده و بر فرض تمام بودن ذی القعده باز غره ذی الحجه شنبه و ۹ آن یکشنبه خواهد بود نه ۵ شنبه (خداوند رحمت کناد مؤلف جليل القدر را که اینهمه دقت در کار تألیف، از مختصات آن مرحوم بود و در جاهای دیگر کمتر بچشم می‌خورد. م.)