حدیث: امام علي عليه السلام فرمودند : إذا رَأيتَ عالِما فَکُن لَهُ خادِما ؛ هرگاه دانشمندى ديدى، به او خدمت کن. ( غررالحکم ح ۴۰۴۴ ) حدیث: امام علي (عليه السلام) فرمودند: النَّظرُ إلي العَالِم أحبُّ إلَي الله مِن اعتکافِ سَنَهٍ فِي البَيت الحَرام؛ نگاه کردن به عالم و دانشمند نزد خداوند، از يک سال اعتکاف در کعبه برتر است. ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: إنّ علِیّا کانَ عالِما والعلمُ یُتوارَثُ ، ولَن یَهْلِکَ عالِمٌ إلّا بَقِیَ مِن بَعدِهِ مَن یَعلَمُ عِلمَهُ أو ما شاءَ اللّهُ ؛(امام) على عليه السلام عالم بود، و علم ، ارث برده مىشود. هرگز عالمى نمى ميرد مگر آن که پس از او کسى مى ماند که علم او يا آنچه را خدا خواهد، بداند. ( الکافي : ۱ / ۲۲۱ / ۱ ) ) حدیث: امام جواد عليه السلام فرمودند: العلماء غرباء لکثرة الجهال؛ عالمان، به سبب زيادي جاهلان، غريب اند. ( مسند الامام الجواد، ص ۲۴۷ ) ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: اِذا کانَ یَومُ القيامَةِ بَعَثَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ العالِمَ وَ الْعابِدَ ، فَاِذا وَقَفا بَیْنَ یَدَىِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ قيلَ لِلْعابِدِ : اِنْطَلِقْ اِلَى الْجَنَّةِ وَ قيلَ لِلْعالِمِ : قِف تَشَفَّعْ لِلنّاسِ بِحُسْنِ تَأديبِکَ لَهُمْ؛ هر گاه روز قيامت گردد، خداى عزّوجلّ عالم و عابد را برانگيزاند . پس آنگاه که در پيشگاه خداوند ايستادند به عابد گفته مى شود : «به سوى بهشت حرکت کن» و به عالم گفته مىشود : « بايست و مردم را به خاطر آنکه نيکو ادبشان نمودى ، شفاعت کن ». ( علل الشرايع، ج ۲، ص ۳۹۴، ح ۱۱ ) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: العلماء مصابيح الارض، و خلفاء الانبياء، و ورتني و ورثه الانبياء. علما چراغهاي زمين اند و جانشينان پيامبران و وارثان من و پيامبران هستند. ( کنز العمال/ ۲۸۶۷۷٫) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: موت العالم ثلمه في الاسلام لا تسد ما اختلف الليل و النهار در گذشت عالم، رخنه اي است در اسلام که تا شب و روز در گردش است، هيچ چيز آن را جبران نمي کند. ( کنزالعمال/ ج ۲۸۷۶۰٫ )
5 اردیبهشت 1396, 23:1
وی فرزند شیخ صالح بن احمد، و خود از اهل علم و ادبی زمان خویش بوده و شعر هم می‌گفته و در این سال چنان که در «معجم المطبوعات العربیه: 688 نوشته در دهشق متولد شده. و عشقی وافر بجميع كتب خطی و حيث در أطراف آن داشته، و در اثر همین خصلت کتابخانه‌ئی در مدرسه ظاهریه دمشق تأسیس نموده و کتب متفرقه در آن جمع کرد، و هم در بیت المقدس کتابخانه‌ئی بنا نهاد و ظاهراً در سنه ۱۲۸۶ مفتش مکاتب در دمشق بوده. و در حددود ۲ ۳ ۳ ۱ از ترس أتراك بقاهره رفته و در حدود ۱۳۳۶ به دمشق برگشت و آنجا عضو مجمع علمی عربی و مدیر کتابخانه ظاهریه گردید. و او اعتنایی تمام به نشر کلمات و آثار (1) محمد کرد علی رئيس مجمع علمی عربی دمشق، پنجاه صفحه از مفاد همه کتاب خود كتوز الأجداد. ط دمشق ۱۳۷۰» را بشرح حال دوستش شیخ طاهر جزائرى أختصاص، و ألحق تصویر جامعی از او بدست داده که یکی از بهترین سبک‌های نگارش تراجم احوال و شایسته اتباع است. در آنجا تاریخ ولادتش را در ربیع الثانی 1268 و وفاتش را در روز 14 ربیع الثانی ۱ ۳ ۳ ۱ قید کرده. عناوين آن شرح حال از این قرار است:
و در آخر نیز تصویر یک نامه ۸ صفحه ئی بخط شیخ طاهر است. کردعلی در ص ۹ گوید که شیخ طاهر از کودکی مفتون کتب ابن تیمیه بود و لذا بسیاری از تألیفات او را چاپ کرد و رواج داد با اینکه عموم فقهاء عصر؛ ابن تیمیه را تکفیر مینمودند. بعد میگوید شیخ طاهر مسلمانی بود مجتهد و آزاد، نه حنبلی بود و نه مالکی و نه حنفی، وگاه در مسائل حق را بعام شیعه و گاه به اباضيه و گاه تیز بمعتزله می‌داد. و در ص ۲۶ او را به گاندی فيلسوف هندی تشبیه نموده است.
ابن مقفع فارسی داشته و خود چندین کتاب تألیف نموده:
و او پس از مدت هفتاد سال قمری عمر در سنه 1338 هزار و سیصد و سی و هشت وفات کرد.