حدیث: امام علي عليه السلام فرمودند : إذا رَأيتَ عالِما فَکُن لَهُ خادِما ؛ هرگاه دانشمندى ديدى، به او خدمت کن. ( غررالحکم ح ۴۰۴۴ ) حدیث: امام علي (عليه السلام) فرمودند: النَّظرُ إلي العَالِم أحبُّ إلَي الله مِن اعتکافِ سَنَهٍ فِي البَيت الحَرام؛ نگاه کردن به عالم و دانشمند نزد خداوند، از يک سال اعتکاف در کعبه برتر است. ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: إنّ علِیّا کانَ عالِما والعلمُ یُتوارَثُ ، ولَن یَهْلِکَ عالِمٌ إلّا بَقِیَ مِن بَعدِهِ مَن یَعلَمُ عِلمَهُ أو ما شاءَ اللّهُ ؛(امام) على عليه السلام عالم بود، و علم ، ارث برده مىشود. هرگز عالمى نمى ميرد مگر آن که پس از او کسى مى ماند که علم او يا آنچه را خدا خواهد، بداند. ( الکافي : ۱ / ۲۲۱ / ۱ ) ) حدیث: امام جواد عليه السلام فرمودند: العلماء غرباء لکثرة الجهال؛ عالمان، به سبب زيادي جاهلان، غريب اند. ( مسند الامام الجواد، ص ۲۴۷ ) ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: اِذا کانَ یَومُ القيامَةِ بَعَثَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ العالِمَ وَ الْعابِدَ ، فَاِذا وَقَفا بَیْنَ یَدَىِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ قيلَ لِلْعابِدِ : اِنْطَلِقْ اِلَى الْجَنَّةِ وَ قيلَ لِلْعالِمِ : قِف تَشَفَّعْ لِلنّاسِ بِحُسْنِ تَأديبِکَ لَهُمْ؛ هر گاه روز قيامت گردد، خداى عزّوجلّ عالم و عابد را برانگيزاند . پس آنگاه که در پيشگاه خداوند ايستادند به عابد گفته مى شود : «به سوى بهشت حرکت کن» و به عالم گفته مىشود : « بايست و مردم را به خاطر آنکه نيکو ادبشان نمودى ، شفاعت کن ». ( علل الشرايع، ج ۲، ص ۳۹۴، ح ۱۱ ) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: العلماء مصابيح الارض، و خلفاء الانبياء، و ورتني و ورثه الانبياء. علما چراغهاي زمين اند و جانشينان پيامبران و وارثان من و پيامبران هستند. ( کنز العمال/ ۲۸۶۷۷٫) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: موت العالم ثلمه في الاسلام لا تسد ما اختلف الليل و النهار در گذشت عالم، رخنه اي است در اسلام که تا شب و روز در گردش است، هيچ چيز آن را جبران نمي کند. ( کنزالعمال/ ج ۲۸۷۶۰٫ )
21 دی 1396, 4:40
وی از خانواده اجتهاد و فضل و علم و هم صاحب زهد و تورع و تقدس بوده و فقیه نبیل فاضل جلیل صاحب مراتب علیه و فواضل جلیله داشته در عنفوان شباب در مرض طاعون بجوار رحمت حق پیوست سن شریفش قریب به سی سال هم نرسیده بود.
سال وفاتش بضع و اربعین و مأتین و الف است.
صاحب روضات الجنات در آخر احوال پدر بزرگوارش باین الفاظ یاد فرموده و للشیخ اسدالله بن الحاج اسمعیل کان ایضا ولد صالح تقی فقیه زکی حبر المعی فاضل کل الفضل جلیل نبیل یسمی بالشیخ اسمعیل و هو کما ذکره بعض الثقات الاجلة من اهل کاظمین (ع) کان عجوبة دهره وفائقا علی قاطبة فضلا عصره متصفا بکل جمیل الفضائل و الفواضل مجاز امن اغلب اساتید الزمان فی الفقاهة و الاستنباط بل ممتازاً من سائر المشایخ و الاعیان فی الزهد و العبادة و تعاهد احوال العجزة و المساکین و القیام بحقوق اخوانه المؤمنین فضلاً عن المبتدین والاوساط الاان تصاریف الدهر الفتون و تدانیف الخلق الخؤن لهم تمهلاه لبوغ الامل من عمره السعید و لم یعجلاه للقیام بحق العلم و العمل کما یرید بل سلّمنا الی مخالیب الأجل فی عین القباب و کلمناه علی نهایة العجل فی امر التجرد من الجلباب.
و کانت رحلته من هذه الدنیا الفانیة الی نعیم الجنة الباقیة فی حدود بضع و اربعین و مأتین و الف بطاعون العراق و هم لم یتم الثلثین لانّه کان فی سنة و قاة ابیه لم یبلغ الحلم کما افید والله اعلم، انتهی کلامه.
مولانا السید علی الشهیر بمشرف علیخان بن الحسن بن العسکری
وی عالم افضل کمال ادیب ذی الفضل البهی و الشرف السنی بوده.
وفات این مرحوم در سنة یکهزار و دو صد و چهل و چند افتاد.
و از تصانیف او ازاحة العلة فی الرد علی عبدالحی الدهلوی، این کتاب رد است بر کتاب الصراط المستقیم که از عبدالحی دهلوی است که در منع اقامة عزا سید الشهداء تحریر فرموده چنانچه در کشف الحجب مسطور است و نیز از مؤلفات اوست: کتاب المسائل که در آن فتاوای جناب فخر المجتهدین سید المتکلمین جناب سلطان العلماء سید محمد طاب ثراه و جناب سید العلماء سید حسین طاب رمسه جمع نمود و نام کتاب مشهور به مسائل مشرف علیخان میباشد، انتهی.