حدیث: امام علي عليه السلام فرمودند : إذا رَأيتَ عالِما فَکُن لَهُ خادِما ؛ هرگاه دانشمندى ديدى، به او خدمت کن. ( غررالحکم ح ۴۰۴۴ ) حدیث: امام علي (عليه السلام) فرمودند: النَّظرُ إلي العَالِم أحبُّ إلَي الله مِن اعتکافِ سَنَهٍ فِي البَيت الحَرام؛ نگاه کردن به عالم و دانشمند نزد خداوند، از يک سال اعتکاف در کعبه برتر است. ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: إنّ علِیّا کانَ عالِما والعلمُ یُتوارَثُ ، ولَن یَهْلِکَ عالِمٌ إلّا بَقِیَ مِن بَعدِهِ مَن یَعلَمُ عِلمَهُ أو ما شاءَ اللّهُ ؛(امام) على عليه السلام عالم بود، و علم ، ارث برده مىشود. هرگز عالمى نمى ميرد مگر آن که پس از او کسى مى ماند که علم او يا آنچه را خدا خواهد، بداند. ( الکافي : ۱ / ۲۲۱ / ۱ ) ) حدیث: امام جواد عليه السلام فرمودند: العلماء غرباء لکثرة الجهال؛ عالمان، به سبب زيادي جاهلان، غريب اند. ( مسند الامام الجواد، ص ۲۴۷ ) ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: اِذا کانَ یَومُ القيامَةِ بَعَثَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ العالِمَ وَ الْعابِدَ ، فَاِذا وَقَفا بَیْنَ یَدَىِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ قيلَ لِلْعابِدِ : اِنْطَلِقْ اِلَى الْجَنَّةِ وَ قيلَ لِلْعالِمِ : قِف تَشَفَّعْ لِلنّاسِ بِحُسْنِ تَأديبِکَ لَهُمْ؛ هر گاه روز قيامت گردد، خداى عزّوجلّ عالم و عابد را برانگيزاند . پس آنگاه که در پيشگاه خداوند ايستادند به عابد گفته مى شود : «به سوى بهشت حرکت کن» و به عالم گفته مىشود : « بايست و مردم را به خاطر آنکه نيکو ادبشان نمودى ، شفاعت کن ». ( علل الشرايع، ج ۲، ص ۳۹۴، ح ۱۱ ) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: العلماء مصابيح الارض، و خلفاء الانبياء، و ورتني و ورثه الانبياء. علما چراغهاي زمين اند و جانشينان پيامبران و وارثان من و پيامبران هستند. ( کنز العمال/ ۲۸۶۷۷٫) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: موت العالم ثلمه في الاسلام لا تسد ما اختلف الليل و النهار در گذشت عالم، رخنه اي است در اسلام که تا شب و روز در گردش است، هيچ چيز آن را جبران نمي کند. ( کنزالعمال/ ج ۲۸۷۶۰٫ )
16 اسفند 1396, 6:0
از مشاهیر علماء ایران زمین و معارف فقهاء اهل حقّ و یقین است.
صاحب مآثر می‌گوید که این بزرگوار در اواخر عمر حیات دعوی اعلمیّت و تقدّم بر عموم مجتهدین عصر می‌فرمود و باب علم را مفتوح می‌دانست و در فقاهت مشربی مکاشفانه داشت هنگام استدلال و احتجاج به دریای متلاطم موّاج شبیه می‌افتاد اشتهار علم وصیت فقاهت و انتشار بزرگ منشی او همه دیار شیعه را محیط بود به عهد این عالم عظیم الشآن شهر بروجرد مرکز تحصیل علوم شرعیّه و مجمع افاضل ایران گردید شیخ الطّائفه استاد الکلّ مرتضی الانصاری چندی در ایّام تکمیل به درس این بزرگوار حاضر شده است و در مجالس عامّه زمانه ریاست خویشتن اقوال از وی نقل می‌کرد و اجماعات منقوله از او را محصّل می‌گرفته است علاوه بر جلالت شان و عظمت مقدار این بزرگوار در ملک و ثروت و اموال و مستغلّات نیز از معاصرین ابناء سلسله کمتر با وی برابر بودند. جماعتی در حقّ او به صدور خوارق عادات معتقدند، عبادت و تقوی و ریاضات شاقّه مشروعه مشهور است.
از اولاد ذکورش بعضی به درجه‌ی اجتهاد رسیدند بالجمله مبسوط که به خطّ خود برای سه فرزند دانشمندش: فخرالدّین محمد و جمال الدّین محمد و نورالدّین محمد رحمة الله علیهم که از بطن صبیّه قمی صاحب القوانین رضی الله عنه بوده اند نوشته و با اجتهاد هر سه تصریح نمودند عینا در دارالخلافه زیارت شد و فعلا در دست سبط بزرگوارش شریعتمدار نجم الدّین علی اکبر بن جمال الدّین محمد است.
و در اجازه مسطور مرقوم و از مردم معتبر موثق مسموع افتاده که در حقّ حجة الاسلام مشار الیه رحمه الله از ناحیه مقدّسه توقیعی رفیع به صدور و از آن توقیع کرامتی عظیم به ظهور رسیده وی از آثار و تصنیفات چیزی بر جا نگذاشت الا تعلیقه قواعد الاحکام شرح احوالش در بسیار جا به نظر رسیده و در ترجمه‌ی وی صاحب روضات الجنّات را چند خطا افتاد و حاجّ محمد سیّد شفیع چاپلقی و حاجّ سیّد علی اصغر پسرش و میرزا محمد تنکابنی را غلطهای فاحش روی داده.
فوت این عالم بزرگوار اسلام چنانچه در معاصر السّلطان از مجلّدات مرآت البلدان ضبط نموده سال هشتم از جلوس همایونی است مطابق او سنه یک هزار و دویست و هفتاد و یک از هجرت نبوی اتّفاق افتاد.
قبرش در دارالسّرور بروجرد مشهدی است مشهور برّد الله مضجعه. انتهی مختصرا. آخوند ملّا محمد کاظم طهرانی صاحب مآثر می‌فرماید که از مشاهیر مجتهدین دارالخلافه در اواخر شوّال سال یک هزار و دویست و هفتاد و دو وفات یافت. انتهی.