حدیث: امام علي عليه السلام فرمودند : إذا رَأيتَ عالِما فَکُن لَهُ خادِما ؛ هرگاه دانشمندى ديدى، به او خدمت کن. ( غررالحکم ح ۴۰۴۴ ) حدیث: امام علي (عليه السلام) فرمودند: النَّظرُ إلي العَالِم أحبُّ إلَي الله مِن اعتکافِ سَنَهٍ فِي البَيت الحَرام؛ نگاه کردن به عالم و دانشمند نزد خداوند، از يک سال اعتکاف در کعبه برتر است. ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: إنّ علِیّا کانَ عالِما والعلمُ یُتوارَثُ ، ولَن یَهْلِکَ عالِمٌ إلّا بَقِیَ مِن بَعدِهِ مَن یَعلَمُ عِلمَهُ أو ما شاءَ اللّهُ ؛(امام) على عليه السلام عالم بود، و علم ، ارث برده مىشود. هرگز عالمى نمى ميرد مگر آن که پس از او کسى مى ماند که علم او يا آنچه را خدا خواهد، بداند. ( الکافي : ۱ / ۲۲۱ / ۱ ) ) حدیث: امام جواد عليه السلام فرمودند: العلماء غرباء لکثرة الجهال؛ عالمان، به سبب زيادي جاهلان، غريب اند. ( مسند الامام الجواد، ص ۲۴۷ ) ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: اِذا کانَ یَومُ القيامَةِ بَعَثَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ العالِمَ وَ الْعابِدَ ، فَاِذا وَقَفا بَیْنَ یَدَىِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ قيلَ لِلْعابِدِ : اِنْطَلِقْ اِلَى الْجَنَّةِ وَ قيلَ لِلْعالِمِ : قِف تَشَفَّعْ لِلنّاسِ بِحُسْنِ تَأديبِکَ لَهُمْ؛ هر گاه روز قيامت گردد، خداى عزّوجلّ عالم و عابد را برانگيزاند . پس آنگاه که در پيشگاه خداوند ايستادند به عابد گفته مى شود : «به سوى بهشت حرکت کن» و به عالم گفته مىشود : « بايست و مردم را به خاطر آنکه نيکو ادبشان نمودى ، شفاعت کن ». ( علل الشرايع، ج ۲، ص ۳۹۴، ح ۱۱ ) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: العلماء مصابيح الارض، و خلفاء الانبياء، و ورتني و ورثه الانبياء. علما چراغهاي زمين اند و جانشينان پيامبران و وارثان من و پيامبران هستند. ( کنز العمال/ ۲۸۶۷۷٫) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: موت العالم ثلمه في الاسلام لا تسد ما اختلف الليل و النهار در گذشت عالم، رخنه اي است در اسلام که تا شب و روز در گردش است، هيچ چيز آن را جبران نمي کند. ( کنزالعمال/ ج ۲۸۷۶۰٫ )
19 اسفند 1396, 6:51
صاحب مآثر میافزاید از اجلّه ائمّه فقهاء و مجتهدین و در طبقه اولی از رؤساء مذهب جعفری بود در نجف اشرف توقّف داشت در این دولت علیّه به قصد زیارت عتبهرضویّه به طهران آمد و احترام و ازدحامی که در تشریف مقدّم چنان رئیس اعظم شایسته بود به ظهور رسید گروهی از علماء عجم شاگردان این بزرگوارند اعلی الله تعالی درجته انتهی.
در اسفار الانوار از مصنّفات جناب آیة الله فی العالمین مولانا سیّد حامد حسین معروف به فردوس مآب طاب ثراه در وقائع تاریخ نهم جمادی الاخری سنه یک هزار و دو صد و هشتاد و سه مذکور است.
و قدم فیه آخر النّهار الفاضل العالم النّحریر الصّدر الکبیر المقدّس الاورع شیخ العلمآء و المجتهدین رئیس الفقهآء و المستفیدین الّذی یقال فیه انّه افقه اهل هذا العصر و افضل هذا الدّهر الشّیخ الرّاضی زادت معالیه و هو رجل معمّر ناهز السّتین ام تجاوزه فجلس نحو ساعة و تکلّم باشیاء سال عن حال الهند و علمائه و هو لقلّة خلّته باهل الهند لا یعلم احوال هذه الدّیار حتّی انّه سال هل تکون فی الهند زراعة ام لا انتهی.