حدیث: امام علي عليه السلام فرمودند : إذا رَأيتَ عالِما فَکُن لَهُ خادِما ؛ هرگاه دانشمندى ديدى، به او خدمت کن. ( غررالحکم ح ۴۰۴۴ ) حدیث: امام علي (عليه السلام) فرمودند: النَّظرُ إلي العَالِم أحبُّ إلَي الله مِن اعتکافِ سَنَهٍ فِي البَيت الحَرام؛ نگاه کردن به عالم و دانشمند نزد خداوند، از يک سال اعتکاف در کعبه برتر است. ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: إنّ علِیّا کانَ عالِما والعلمُ یُتوارَثُ ، ولَن یَهْلِکَ عالِمٌ إلّا بَقِیَ مِن بَعدِهِ مَن یَعلَمُ عِلمَهُ أو ما شاءَ اللّهُ ؛(امام) على عليه السلام عالم بود، و علم ، ارث برده مىشود. هرگز عالمى نمى ميرد مگر آن که پس از او کسى مى ماند که علم او يا آنچه را خدا خواهد، بداند. ( الکافي : ۱ / ۲۲۱ / ۱ ) ) حدیث: امام جواد عليه السلام فرمودند: العلماء غرباء لکثرة الجهال؛ عالمان، به سبب زيادي جاهلان، غريب اند. ( مسند الامام الجواد، ص ۲۴۷ ) ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: اِذا کانَ یَومُ القيامَةِ بَعَثَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ العالِمَ وَ الْعابِدَ ، فَاِذا وَقَفا بَیْنَ یَدَىِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ قيلَ لِلْعابِدِ : اِنْطَلِقْ اِلَى الْجَنَّةِ وَ قيلَ لِلْعالِمِ : قِف تَشَفَّعْ لِلنّاسِ بِحُسْنِ تَأديبِکَ لَهُمْ؛ هر گاه روز قيامت گردد، خداى عزّوجلّ عالم و عابد را برانگيزاند . پس آنگاه که در پيشگاه خداوند ايستادند به عابد گفته مى شود : «به سوى بهشت حرکت کن» و به عالم گفته مىشود : « بايست و مردم را به خاطر آنکه نيکو ادبشان نمودى ، شفاعت کن ». ( علل الشرايع، ج ۲، ص ۳۹۴، ح ۱۱ ) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: العلماء مصابيح الارض، و خلفاء الانبياء، و ورتني و ورثه الانبياء. علما چراغهاي زمين اند و جانشينان پيامبران و وارثان من و پيامبران هستند. ( کنز العمال/ ۲۸۶۷۷٫) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: موت العالم ثلمه في الاسلام لا تسد ما اختلف الليل و النهار در گذشت عالم، رخنه اي است در اسلام که تا شب و روز در گردش است، هيچ چيز آن را جبران نمي کند. ( کنزالعمال/ ج ۲۸۷۶۰٫ )
17 اسفند 1396, 6:23
محلّات قصبه ای است درعراق عجم ما بین قم و کاشان در فقه اصول سرآمد علماء بود کتابی در اصول دین به غایت خوب نوشته و عملیّه هم دارد در حدود ثمانین بعد المأتین بعد الالف ارتحال فرمود.
و حاجّ ملا شفیعا در روضه به تقریب ذکر تلامذه خود آورده و گفته عالم عامل و فاضل کامل محقّق مدقّق فرزند روحانی شفیق رفیق آخوند ملا محمد علی بن احمد محلّاتی وفّقه الله لمرضاته که فی الحال از متوطّنین دارالعلم شیراز است در آن جا به تعلیم و تدریس و افتاء و قضا بین النّاس مشغول است و حقّ این است که آخوند مزبور لایق این است کثّر الله تعالی امثاله فی الفرقة النّاجیة انتهی.
ترجمه الفاظ حاجّ ملا شفیعا بعد از دادن اجازه خود آخوند را پیش جناب حاجّ سیّد محمد باقر رشتی اصفهانی فرستاد چندی پیش آن سیّد مرحوم استفاده فرموده و آن جناب هم اجازه دادند وقتی که هر دو سیّدین مبرورین مذکورین به عالم بقا ارتحال فرمودند ملّای مذکور الصّدر محلّ اقامت در طهران قرار داد و جناب حاجّ شیخ عبدالرّحیم بروجردی که از ارشد تلامذه جناب شیخ محمد حسین صاحب جواهر الکلام بوده ملای مذکور از آن جناب استفاده فرموده و اجازه گرفته صاحب جواهر الکلام اکثر فرموده بودند در شان جناب شیخ عبدالرّحیم که من دو نور چشم دارم یکی جواهر الکلام و دیگری شیخ عبدالرّحیم و جناب شیخ عبدالرّحیم ریاست عامّه طهران در عصر استاد خود صاحب جواهر الکلام داشته و جناب شیخ موصوف مکرّر در ملاء عامّ میفرمودند که والله آخوند حاج ملۀا علی افقه و اعلم است جناب ملا به سبب غایت زهد و تقوی هرگز مرافعه قبول نمی کرد و فتوی نمی داد. والله اعلم.
صاحب مآثر در ترجمه آقا چنین نوشته ملا محمد علی محلّاتی اصلا شیرازی مسکنا از شاگردهای بزرگ سیّد چاپلقی و حجة الاسلام بروجردی علیهما الرّحمة و از مجازین مشهور حجة الاسلام حاجّ سیّد محمد باقر اصفهانی است در شیراز ریاستی عمده داشت رحمة الله علیه. انتهی.