حدیث: امام علي عليه السلام فرمودند : إذا رَأيتَ عالِما فَکُن لَهُ خادِما ؛ هرگاه دانشمندى ديدى، به او خدمت کن. ( غررالحکم ح ۴۰۴۴ ) حدیث: امام علي (عليه السلام) فرمودند: النَّظرُ إلي العَالِم أحبُّ إلَي الله مِن اعتکافِ سَنَهٍ فِي البَيت الحَرام؛ نگاه کردن به عالم و دانشمند نزد خداوند، از يک سال اعتکاف در کعبه برتر است. ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: إنّ علِیّا کانَ عالِما والعلمُ یُتوارَثُ ، ولَن یَهْلِکَ عالِمٌ إلّا بَقِیَ مِن بَعدِهِ مَن یَعلَمُ عِلمَهُ أو ما شاءَ اللّهُ ؛(امام) على عليه السلام عالم بود، و علم ، ارث برده مىشود. هرگز عالمى نمى ميرد مگر آن که پس از او کسى مى ماند که علم او يا آنچه را خدا خواهد، بداند. ( الکافي : ۱ / ۲۲۱ / ۱ ) ) حدیث: امام جواد عليه السلام فرمودند: العلماء غرباء لکثرة الجهال؛ عالمان، به سبب زيادي جاهلان، غريب اند. ( مسند الامام الجواد، ص ۲۴۷ ) ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: اِذا کانَ یَومُ القيامَةِ بَعَثَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ العالِمَ وَ الْعابِدَ ، فَاِذا وَقَفا بَیْنَ یَدَىِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ قيلَ لِلْعابِدِ : اِنْطَلِقْ اِلَى الْجَنَّةِ وَ قيلَ لِلْعالِمِ : قِف تَشَفَّعْ لِلنّاسِ بِحُسْنِ تَأديبِکَ لَهُمْ؛ هر گاه روز قيامت گردد، خداى عزّوجلّ عالم و عابد را برانگيزاند . پس آنگاه که در پيشگاه خداوند ايستادند به عابد گفته مى شود : «به سوى بهشت حرکت کن» و به عالم گفته مىشود : « بايست و مردم را به خاطر آنکه نيکو ادبشان نمودى ، شفاعت کن ». ( علل الشرايع، ج ۲، ص ۳۹۴، ح ۱۱ ) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: العلماء مصابيح الارض، و خلفاء الانبياء، و ورتني و ورثه الانبياء. علما چراغهاي زمين اند و جانشينان پيامبران و وارثان من و پيامبران هستند. ( کنز العمال/ ۲۸۶۷۷٫) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: موت العالم ثلمه في الاسلام لا تسد ما اختلف الليل و النهار در گذشت عالم، رخنه اي است در اسلام که تا شب و روز در گردش است، هيچ چيز آن را جبران نمي کند. ( کنزالعمال/ ج ۲۸۷۶۰٫ )
19 اسفند 1396, 5:20
از علماء معروفین نجف اشرف بود، جناب ثقة الاسلام علّامه نوری نورالله مرقده این بزرگوار را با تجلیل تمام یاد فرموده، و بعض اوقات دالّه که بر بزرگی شانس دلالت دارد نقل کرده چنانچه در کلمه طیّبه می‌فرماید: جناب عالم جلیل سیّد شوشتری و نخبه علماء و صلحاء مجاورین نجف اشرف از ائمه جماعت رواق مطهّر و در نزد علماء الاتقیآء صاحب المقامات العالیة و الکرامات الباهرة حاجی سیّد علی شوشتری و فخر المحقّقین و خاتم المجتهدین و جمال الملّة و الدّین علم الهدی الشّیخ مرتضی الانصاری اعلی الله تعالی مقامهم به زیارت کربلا مشرّف شدیم چون وارد شدیم به آن جا رفتم به منزلی که همیشه به آن جا میرفتم دیدم صاحب منزل از من پریشان تر است پس به زیارت حضرت عبّاس مشرّف شدیم و بعد از فراغ از نماز و زیارت نزد شباک آمدم و عرض کردم ای مولای من می‌دانید من از زوّار شمایم و چیزی ندارم هنوز کلامم تمام نشده بود که دیدم از شباک چیزی حرکت کرد و نزد من افتاد و آن یک عدد شامی بود که قیمت او در آن وقت دو قران و نیم بود پس آن را به تعجیل برداشتم از خوف خدّام و شکر الهی به جا آوردم.
و نیز نقل فرمود که شبی جنابان سابقان سیّد و شیخ قدّس الله سرّهما میل کردند که در نزد من غذا خوردند پس از اظهار مسرور شدیم و به خانه آمدیم در نزد اهل خانه چیزی نیافتم پس ساعتی متحیّر مانده که چه تدبیر کنم ناچار نظر عیال به کنجی از کنج‌های خانه افتاد چیزی دید پرسید که این چیست پس از جای خود برخاستیم و عصائی که در دست داشتم به آن جا زدم که ناگاه دراهم بسیاری از دیوار می‌ریخت چنانچه کسی از آن جا می‌ریزد پس آن را گرفتم که از جانب خداوند جلّ و علا است، انتهی.