حدیث: امام علي عليه السلام فرمودند : إذا رَأيتَ عالِما فَکُن لَهُ خادِما ؛ هرگاه دانشمندى ديدى، به او خدمت کن. ( غررالحکم ح ۴۰۴۴ ) حدیث: امام علي (عليه السلام) فرمودند: النَّظرُ إلي العَالِم أحبُّ إلَي الله مِن اعتکافِ سَنَهٍ فِي البَيت الحَرام؛ نگاه کردن به عالم و دانشمند نزد خداوند، از يک سال اعتکاف در کعبه برتر است. ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: إنّ علِیّا کانَ عالِما والعلمُ یُتوارَثُ ، ولَن یَهْلِکَ عالِمٌ إلّا بَقِیَ مِن بَعدِهِ مَن یَعلَمُ عِلمَهُ أو ما شاءَ اللّهُ ؛(امام) على عليه السلام عالم بود، و علم ، ارث برده مىشود. هرگز عالمى نمى ميرد مگر آن که پس از او کسى مى ماند که علم او يا آنچه را خدا خواهد، بداند. ( الکافي : ۱ / ۲۲۱ / ۱ ) ) حدیث: امام جواد عليه السلام فرمودند: العلماء غرباء لکثرة الجهال؛ عالمان، به سبب زيادي جاهلان، غريب اند. ( مسند الامام الجواد، ص ۲۴۷ ) ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: اِذا کانَ یَومُ القيامَةِ بَعَثَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ العالِمَ وَ الْعابِدَ ، فَاِذا وَقَفا بَیْنَ یَدَىِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ قيلَ لِلْعابِدِ : اِنْطَلِقْ اِلَى الْجَنَّةِ وَ قيلَ لِلْعالِمِ : قِف تَشَفَّعْ لِلنّاسِ بِحُسْنِ تَأديبِکَ لَهُمْ؛ هر گاه روز قيامت گردد، خداى عزّوجلّ عالم و عابد را برانگيزاند . پس آنگاه که در پيشگاه خداوند ايستادند به عابد گفته مى شود : «به سوى بهشت حرکت کن» و به عالم گفته مىشود : « بايست و مردم را به خاطر آنکه نيکو ادبشان نمودى ، شفاعت کن ». ( علل الشرايع، ج ۲، ص ۳۹۴، ح ۱۱ ) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: العلماء مصابيح الارض، و خلفاء الانبياء، و ورتني و ورثه الانبياء. علما چراغهاي زمين اند و جانشينان پيامبران و وارثان من و پيامبران هستند. ( کنز العمال/ ۲۸۶۷۷٫) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: موت العالم ثلمه في الاسلام لا تسد ما اختلف الليل و النهار در گذشت عالم، رخنه اي است در اسلام که تا شب و روز در گردش است، هيچ چيز آن را جبران نمي کند. ( کنزالعمال/ ج ۲۸۷۶۰٫ )
19 اسفند 1396, 8:2
او فاضل عالم اوحد امجد بوده به تاریخ بیست و دوم در ماه صفر المظفّر روز دوشنبه سنه یک هزار و دویست و بیست و شش متولّد شده و تحصیل علم از شیخ محمد تقی و سیّد محمد بن السیّد عبدالصّمد الاصبهانی و آقا سیّد محمد بن الامیر سیّد علی الطّباطبائی نموده و اجازات از اساتذه خود دارد.
و از تصانیف اوست: روضات الجنّات فی احوال العلماء السّادات و در آن علماء فریقین را ذکر نموده است و اکثر علماء عامّه را ذکر نموده و بسیار کم علماء خاصّه است از تصنیفات او است احسن العطیّه شرح الفیّه در فقه قرّة العین در احوال عقائد فارسی رساله در تفصیل ضروریّات الدّین رساله در امر بالمعروف و نهی عن المنکر و تعلیقات بر شرح لمعه و قوانین و غیر ذلک و بعد از حال خود حال جدّ خود را به این منوال ذکر نموده اسمش نبرده و گفته که:
جدّی بسیار زاهد و عابد و متورّع بود و به سبب تورّع تمام عمر امامت و قضا و فتوی نداد و در قضاء حوائج مؤمنین بسیار کوشش میکرد از او کرامات و خرق عادات بسیار است، من جمله آن اگر کسی را تعویذ نوشته یا کسی را برای چیزی گفت فوری اثرش هویدا و آشکار شد، در سنه یک هزار و یک صد و شصت و سه متولّد شده و تماما تحصیل علوم از پدر خود نموده و مجاز از جانب پدر و از جانب جناب السیّد محمد مهدی النّجفی المشتهر به بحرالعلوم و از جانب میرزا محمد مهدی بن السیّد ابی القاسم الموسوی الشّهرستانی الحائری و از جانب شیخ یوسف البحرانی صاحب حدائق ناظره و از جانب سیّد علی طباطبائی صاحب شرح کبیر و غیر ذلک بوده تعلیقات کثیره بر کتب فقه و حدیث دارد.
وفات آن مرحوم در وسط ماه رمضان المبارک در سنه یک هزار و دو صد و چهل واقع شد کذا فی روضات الجنّات
و صاحب مآثر میفرماید که میر محمد باقر صاحب روضات جنّات از رؤساء دارالسّلطنه اصفهان و برادر میر محمد هاشم مذکور در عنوان جداگانه است در فقه و حدیث و تراجم علماء سلف و خلف و فنون فضائل دیگر بر اقران ترجیح دارد. کتابخانه این خانواده را با همّت عظمی میستاند در کتاب نامه دانشوران ناصری هر جا که عنوان میر معاصر است مقصود این خاندان معالی و مآثر است. انتهی.