حدیث: امام علي عليه السلام فرمودند : إذا رَأيتَ عالِما فَکُن لَهُ خادِما ؛ هرگاه دانشمندى ديدى، به او خدمت کن. ( غررالحکم ح ۴۰۴۴ ) حدیث: امام علي (عليه السلام) فرمودند: النَّظرُ إلي العَالِم أحبُّ إلَي الله مِن اعتکافِ سَنَهٍ فِي البَيت الحَرام؛ نگاه کردن به عالم و دانشمند نزد خداوند، از يک سال اعتکاف در کعبه برتر است. ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: إنّ علِیّا کانَ عالِما والعلمُ یُتوارَثُ ، ولَن یَهْلِکَ عالِمٌ إلّا بَقِیَ مِن بَعدِهِ مَن یَعلَمُ عِلمَهُ أو ما شاءَ اللّهُ ؛(امام) على عليه السلام عالم بود، و علم ، ارث برده مىشود. هرگز عالمى نمى ميرد مگر آن که پس از او کسى مى ماند که علم او يا آنچه را خدا خواهد، بداند. ( الکافي : ۱ / ۲۲۱ / ۱ ) ) حدیث: امام جواد عليه السلام فرمودند: العلماء غرباء لکثرة الجهال؛ عالمان، به سبب زيادي جاهلان، غريب اند. ( مسند الامام الجواد، ص ۲۴۷ ) ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: اِذا کانَ یَومُ القيامَةِ بَعَثَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ العالِمَ وَ الْعابِدَ ، فَاِذا وَقَفا بَیْنَ یَدَىِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ قيلَ لِلْعابِدِ : اِنْطَلِقْ اِلَى الْجَنَّةِ وَ قيلَ لِلْعالِمِ : قِف تَشَفَّعْ لِلنّاسِ بِحُسْنِ تَأديبِکَ لَهُمْ؛ هر گاه روز قيامت گردد، خداى عزّوجلّ عالم و عابد را برانگيزاند . پس آنگاه که در پيشگاه خداوند ايستادند به عابد گفته مى شود : «به سوى بهشت حرکت کن» و به عالم گفته مىشود : « بايست و مردم را به خاطر آنکه نيکو ادبشان نمودى ، شفاعت کن ». ( علل الشرايع، ج ۲، ص ۳۹۴، ح ۱۱ ) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: العلماء مصابيح الارض، و خلفاء الانبياء، و ورتني و ورثه الانبياء. علما چراغهاي زمين اند و جانشينان پيامبران و وارثان من و پيامبران هستند. ( کنز العمال/ ۲۸۶۷۷٫) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: موت العالم ثلمه في الاسلام لا تسد ما اختلف الليل و النهار در گذشت عالم، رخنه اي است در اسلام که تا شب و روز در گردش است، هيچ چيز آن را جبران نمي کند. ( کنزالعمال/ ج ۲۸۷۶۰٫ )
15 اسفند 1396, 23:49
از فقهاء نامدار و علماء عالی و قادر بوده، صاحب تذکره آورده که جناب شیخ حسن موصوف عالم کامل و فاضل جلیل القدر صاحب تصانیف جیّده بود و از مشاهیر علماء زمان و معاریف فقهاء دوران است.
از تصانیف انیفه اش: شرح مقدّمه کتاب کشف الغطاء تصنیف پدرش و کتابی دیگر در فقه است تا قریب زمان تحریر هذا در حیات بود، روز بیست و هشتم ماه شوال سنه یک هزار و دو صد و شصت و دو هجری به رحمت حقّ پیوست رضوان الله تعالی علیه.
میررزا احمد مجتهد تبریزی: صاحب مآثر فرموده که در مملکت آذربایجان حافظ و حماء شریعت و پشتیبان بزرگ ملّت بود ریاستی کبیر و شهرتی عالم گیر داشت همان شان و شرف در نسل و خلفش تا کنون باقی است منصب امامت جمعه و جماعت آن سامان و حکومت شرعیّه کلیّه ایالت آذربایجان با این دودمان قدس نشان است و از بزرگی این دودمان جلالت و نبالت شان ایشان اگر شرحی لایق بخواهیم نوشت از تعهّد اختصار البتّه بر کنار خواهم افتاد و این عالم بزرگ اسلام موافق آن چه در سالنامه نخستین ایران نوشته ایم. در سال یک هزار و دو صد و شصت و پنج از سرای سپنج ارتحال جست. طیّب الله روحه الشّریف انتهی.
میرزا محمد فقیه بن میرزا محمد حبیب الله الرّضوی صاحب مآثر افاده نموده که اصلا از قریهی باشتین سبزوار بود. و در سنهی یک هزار و دو صد و شصت و شش هجری به مشهد مقدّس رضوی در گذشت. انتهی.