فتح محمد الکربلائی اصلا الجونپوری مسکنا ومدفنا از جمله مشاهیر علماء معقول بوده در فنون حکمیّه و ریاضیّه دستگاه تامّ داشت در عهد خود عدیم النّظیر بوده چون پدر هم صاحب علم و فضل و کمال بود که ذکرش گذشته تحصیل علوم از پدر خود نموده.

وفات شان در سنه یک هزار و دو صد و هفتاد و نه واقع شد.

و از مصنّفات اوست جامع بهادر خان اکثر علوم ریاضی در آن جمع فرموده حسب التماس بعض امراء هند تصنیف فرمودند: شرح مجسطی شرح تحریر الاقلیدس زیج بهادر خانی کشف الاستار فی مصطلحات التّقویم الرّقمی و صاحب تاریخ تجلّی طور که در احوال جنپور است می‌گوید که مولوی غلامحسن به عهد خویش در معدن هند گوهر یکتا و لعا بی بها بود و کوس انا غیری زد احدی تاب مقاومت با او در بحث نیاورد و کدامی یکی دانشمند در عرصه رستخیز و به میدان معرکه همّت ستیزه دستی هم نبست عالمی بود مهر جهان تاب و فاضلی بود ماه کمال و صاحب اولی الالباب درسال یک هزار و صد و پنج هجری از مکمن کون به مشهد شهود رسید تاریخش خورشید انجلا است.

اوایل حال تحصیل علوم رسمیّه از پدر خود مولوی فتح محمد کرده بود بعدش زارهای خوان یغمای افاضل دیار و امصار گشت و از اکثر خرمن‌های رفیع الشّأن دانه دانه به هم آورده انبار نمود و از فراوان روحانیّه فیض بر چید و اکتساب علوم را به انتهای تکمیل رسانیده شهره‌ی فضیلتش در بروج سبعه‌ی سیّاره که مراد از هفت اقلیم است رسید نام آوران چهار دانگ گیتی بگرد او گردیدند و به حلقه‌ی درس شان نشستند اگر چه در هر رفعت علم فلک الکمال بود اما در علم حکمت و ریاضی بسی مدارج بلند و منزلت عالی داشت هیچ عالم وقتش اینچنین سرمایه نازنین جمع نکرده بود در علم هیئت نسخه‌ی متداول زیج مصنّفه او که بهنام بهادر خانی اشتهار دارد شاهد این معنی است نخستین سلسله در ریاست نگاری خود را مرسوم کرده سپس از آن به دربار مهاراجه بنارس بر عهده صدر الصّدوری ممتاز شد چندی بر این منوال به سر نمود آخر تکاپوی شان اینبود که در سرکار نوّاب مرشد آباد جای استقرار یافت چون پیمانه‌ی عمرش لبریز گشت نفس واپسین از مرشد آباد به جانب جونپور در اثناء راه چون به مقام داوود پور که از روز اول آن سرزمین مقدّر بود رسید.

در سال یک هزار و دو صد و هفتاد و نه هجری از جهان گذران در گذشت.

قطعه تاریخ از مؤلف:

ای وای گذشت صاحب زیج سیّاره شناس عالمی بود

در رحلت فلسفی تاریخ گو ماه نجوم منخسف شد

انتهی مختصرا.