حدیث: امام علي عليه السلام فرمودند : إذا رَأيتَ عالِما فَکُن لَهُ خادِما ؛ هرگاه دانشمندى ديدى، به او خدمت کن. ( غررالحکم ح ۴۰۴۴ ) حدیث: امام علي (عليه السلام) فرمودند: النَّظرُ إلي العَالِم أحبُّ إلَي الله مِن اعتکافِ سَنَهٍ فِي البَيت الحَرام؛ نگاه کردن به عالم و دانشمند نزد خداوند، از يک سال اعتکاف در کعبه برتر است. ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: إنّ علِیّا کانَ عالِما والعلمُ یُتوارَثُ ، ولَن یَهْلِکَ عالِمٌ إلّا بَقِیَ مِن بَعدِهِ مَن یَعلَمُ عِلمَهُ أو ما شاءَ اللّهُ ؛(امام) على عليه السلام عالم بود، و علم ، ارث برده مىشود. هرگز عالمى نمى ميرد مگر آن که پس از او کسى مى ماند که علم او يا آنچه را خدا خواهد، بداند. ( الکافي : ۱ / ۲۲۱ / ۱ ) ) حدیث: امام جواد عليه السلام فرمودند: العلماء غرباء لکثرة الجهال؛ عالمان، به سبب زيادي جاهلان، غريب اند. ( مسند الامام الجواد، ص ۲۴۷ ) ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: اِذا کانَ یَومُ القيامَةِ بَعَثَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ العالِمَ وَ الْعابِدَ ، فَاِذا وَقَفا بَیْنَ یَدَىِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ قيلَ لِلْعابِدِ : اِنْطَلِقْ اِلَى الْجَنَّةِ وَ قيلَ لِلْعالِمِ : قِف تَشَفَّعْ لِلنّاسِ بِحُسْنِ تَأديبِکَ لَهُمْ؛ هر گاه روز قيامت گردد، خداى عزّوجلّ عالم و عابد را برانگيزاند . پس آنگاه که در پيشگاه خداوند ايستادند به عابد گفته مى شود : «به سوى بهشت حرکت کن» و به عالم گفته مىشود : « بايست و مردم را به خاطر آنکه نيکو ادبشان نمودى ، شفاعت کن ». ( علل الشرايع، ج ۲، ص ۳۹۴، ح ۱۱ ) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: العلماء مصابيح الارض، و خلفاء الانبياء، و ورتني و ورثه الانبياء. علما چراغهاي زمين اند و جانشينان پيامبران و وارثان من و پيامبران هستند. ( کنز العمال/ ۲۸۶۷۷٫) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: موت العالم ثلمه في الاسلام لا تسد ما اختلف الليل و النهار در گذشت عالم، رخنه اي است در اسلام که تا شب و روز در گردش است، هيچ چيز آن را جبران نمي کند. ( کنزالعمال/ ج ۲۸۷۶۰٫ )
15 اسفند 1396, 20:53
از فضلاء زمان و مجتهد عالی شأن بوده، ملّا شفیعا در روضهی بهیّه در ضمن احوال جناب آقا سیّد محمد باقر رشتی سابق الالقاب او را به عالم عامل و مجتهد کامل ستوده.
و نیز آورده که در ایّام فتنهی محمد شاه پادشاه و وزیرش میرزا حاج میرزا آقاسی و آخوند ملا محمد تقی یزدی اردکانی هم به خانهی جناب حاجّ سیّد محمد باقر موصوف پناه برده بود اما از دست ظالمان نجات نیافت و از خانهی جناب سیّد بردند العلم عندالله.
و صاحب مآثر میفرماید که ملا محمد تقی اردکانی مدرّس فخریّه دار الخلافهی طهران از بزرگان مجتهدین مشایخ اسلام و مسلمین بود، در سال یک هزار و دویست پنجاه و هفت وقتی که غالب علماء ممالک محروسه را حاج میرزا آقاسی صدر اعظم محترما به طهران حرکت میداد او را نیز از یزد آوردند و مدرسهی مزبوره به او تفویض کردند.
و در سال یک هزار و دویست و شصت و هفت از سرای فانی برفت.
دو فرزند هنرمندش آقا محمد و شیخ محمد تقی در طهران میباشند و خود این بزرگوار حشره الله مع الأئمة الأطهار سلام الله علیهم اجمعین عمّ فاضل اردکانی سابق الذّکر است، و آقا محمد مذکور به مزید اعتبار تعیّن مشهور است. انتهی.