حدیث: امام علي عليه السلام فرمودند : إذا رَأيتَ عالِما فَکُن لَهُ خادِما ؛ هرگاه دانشمندى ديدى، به او خدمت کن. ( غررالحکم ح ۴۰۴۴ ) حدیث: امام علي (عليه السلام) فرمودند: النَّظرُ إلي العَالِم أحبُّ إلَي الله مِن اعتکافِ سَنَهٍ فِي البَيت الحَرام؛ نگاه کردن به عالم و دانشمند نزد خداوند، از يک سال اعتکاف در کعبه برتر است. ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: إنّ علِیّا کانَ عالِما والعلمُ یُتوارَثُ ، ولَن یَهْلِکَ عالِمٌ إلّا بَقِیَ مِن بَعدِهِ مَن یَعلَمُ عِلمَهُ أو ما شاءَ اللّهُ ؛(امام) على عليه السلام عالم بود، و علم ، ارث برده مىشود. هرگز عالمى نمى ميرد مگر آن که پس از او کسى مى ماند که علم او يا آنچه را خدا خواهد، بداند. ( الکافي : ۱ / ۲۲۱ / ۱ ) ) حدیث: امام جواد عليه السلام فرمودند: العلماء غرباء لکثرة الجهال؛ عالمان، به سبب زيادي جاهلان، غريب اند. ( مسند الامام الجواد، ص ۲۴۷ ) ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: اِذا کانَ یَومُ القيامَةِ بَعَثَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ العالِمَ وَ الْعابِدَ ، فَاِذا وَقَفا بَیْنَ یَدَىِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ قيلَ لِلْعابِدِ : اِنْطَلِقْ اِلَى الْجَنَّةِ وَ قيلَ لِلْعالِمِ : قِف تَشَفَّعْ لِلنّاسِ بِحُسْنِ تَأديبِکَ لَهُمْ؛ هر گاه روز قيامت گردد، خداى عزّوجلّ عالم و عابد را برانگيزاند . پس آنگاه که در پيشگاه خداوند ايستادند به عابد گفته مى شود : «به سوى بهشت حرکت کن» و به عالم گفته مىشود : « بايست و مردم را به خاطر آنکه نيکو ادبشان نمودى ، شفاعت کن ». ( علل الشرايع، ج ۲، ص ۳۹۴، ح ۱۱ ) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: العلماء مصابيح الارض، و خلفاء الانبياء، و ورتني و ورثه الانبياء. علما چراغهاي زمين اند و جانشينان پيامبران و وارثان من و پيامبران هستند. ( کنز العمال/ ۲۸۶۷۷٫) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: موت العالم ثلمه في الاسلام لا تسد ما اختلف الليل و النهار در گذشت عالم، رخنه اي است در اسلام که تا شب و روز در گردش است، هيچ چيز آن را جبران نمي کند. ( کنزالعمال/ ج ۲۸۷۶۰٫ )
19 اسفند 1396, 6:46
در کتاب المآثر مذکور است: که او از اجلّه علماء طهران است و افتخار بزرگ ملّت و دولت ایران فضلی باهر دارد و ریاستی قاهر و در ورع و تقوی و جلالت شان و علوّ مقان نیز از طراز اوّل محسوب میگردد و از سیمای شریف و شمائل مبارکش انوار حقّ گذاری لامع است و آثار بزرگواری ساطع به حسن خلق ملکات محموده و خصال ستوده قلب مسلم و ذمّی را صید فرموده و در بند به خانه بندگی قید نموده است چون والد جلیلش میرزا ابوالقاسم امام جمعه سابق الذّکر طابت تربته در گذشت و چنین خلقی بزرگوار بر جا گذاشت مقام امامت جمعه و جماعت و تولیت جامع کبیر سلطانی و سائر شئونات و مراتب حسب الارث و الاستحقاق به این برگزیده آفاق انتقال یافت و از دیوان عزیز در این خصوص فرمان و تشریف به صدور رسید و هدایت امر که شخصا به تحصیل و تکمیل فنون میپرداخت عمّ معظّمش: میرزا مرتضی صدرالعلمآء را نائب خویش ساخت ولی در این تاریخ از بیست و شش سال است که به ذاته مباشر وظایف و اعمال این منصب رفیع و متحمّل تکالیف و اعباء این مقام منیع میباشد و در دین و دولت و ملک و ملّت اعتباری فایق و اقتداری خارق به هم رسانیده در بسط ید و نفاذ امر و سماع کلمه و قدرت ترویج و حفظ حدود تالی پدر بزرگوار است و لذا بعد از فوت حاجّ ملا علی مجتهد کنی قدّس سرّه امور اوقاف مدرسه فخریّه به مقام ریاست عظمی و کیاست کبرای وی موکول افتاد همانا علوّ ذات و شرف عنصر و امتیاز نسب و اصل فهم و فضل و سایر مزایای و سجایای این عالم جلیل ذات اقدس شاهنشاه اسلام پناه ایّده الله را به بذل توجّهات و مراحم خارق العاده دعوت نمود تا آن که وی را به شرف مصاهرت من بین علماء العالم قرین اختصاص فرمود و تا کنون موافق آن چه در باب اولاد و حفده صلب مبارک شاهنشاهی نیز از این کتاب مستطاب نوشتیم اوج سلطنت عظمی را دو کوکب سعد از سپهر این صهر طالع شده و ساطع گردیده:
و انّ غلاما بین کسری و هاشم لا فضل من نیطت علیه التّمآئم
انتهی مختصرا.