حدیث: امام علي عليه السلام فرمودند : إذا رَأيتَ عالِما فَکُن لَهُ خادِما ؛ هرگاه دانشمندى ديدى، به او خدمت کن. ( غررالحکم ح ۴۰۴۴ ) حدیث: امام علي (عليه السلام) فرمودند: النَّظرُ إلي العَالِم أحبُّ إلَي الله مِن اعتکافِ سَنَهٍ فِي البَيت الحَرام؛ نگاه کردن به عالم و دانشمند نزد خداوند، از يک سال اعتکاف در کعبه برتر است. ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: إنّ علِیّا کانَ عالِما والعلمُ یُتوارَثُ ، ولَن یَهْلِکَ عالِمٌ إلّا بَقِیَ مِن بَعدِهِ مَن یَعلَمُ عِلمَهُ أو ما شاءَ اللّهُ ؛(امام) على عليه السلام عالم بود، و علم ، ارث برده مىشود. هرگز عالمى نمى ميرد مگر آن که پس از او کسى مى ماند که علم او يا آنچه را خدا خواهد، بداند. ( الکافي : ۱ / ۲۲۱ / ۱ ) ) حدیث: امام جواد عليه السلام فرمودند: العلماء غرباء لکثرة الجهال؛ عالمان، به سبب زيادي جاهلان، غريب اند. ( مسند الامام الجواد، ص ۲۴۷ ) ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: اِذا کانَ یَومُ القيامَةِ بَعَثَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ العالِمَ وَ الْعابِدَ ، فَاِذا وَقَفا بَیْنَ یَدَىِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ قيلَ لِلْعابِدِ : اِنْطَلِقْ اِلَى الْجَنَّةِ وَ قيلَ لِلْعالِمِ : قِف تَشَفَّعْ لِلنّاسِ بِحُسْنِ تَأديبِکَ لَهُمْ؛ هر گاه روز قيامت گردد، خداى عزّوجلّ عالم و عابد را برانگيزاند . پس آنگاه که در پيشگاه خداوند ايستادند به عابد گفته مى شود : «به سوى بهشت حرکت کن» و به عالم گفته مىشود : « بايست و مردم را به خاطر آنکه نيکو ادبشان نمودى ، شفاعت کن ». ( علل الشرايع، ج ۲، ص ۳۹۴، ح ۱۱ ) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: العلماء مصابيح الارض، و خلفاء الانبياء، و ورتني و ورثه الانبياء. علما چراغهاي زمين اند و جانشينان پيامبران و وارثان من و پيامبران هستند. ( کنز العمال/ ۲۸۶۷۷٫) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: موت العالم ثلمه في الاسلام لا تسد ما اختلف الليل و النهار در گذشت عالم، رخنه اي است در اسلام که تا شب و روز در گردش است، هيچ چيز آن را جبران نمي کند. ( کنزالعمال/ ج ۲۸۷۶۰٫ )
25 فروردین 1398, 18:48
ابن سید العلماء سید حسین بن السید دلدار علی النصیر آبادی
وی فاضل مقدس و متورع وسخی و جواد بوده در علم حساب و میراث گوی سبقت از اقران و امثال خود ربوده و تحصیل علوم از والد ماجد خود نموده وفاتش بتاریخ دوم ماه رمضان المبارک در سنه 1311 یکهزار و سه صد و یازده اتفاق افتاد.
مسموع گردید که در عهد حضرت سلطان امجد علیشاه نور الله مرقد سه لکه روپیه بابت زکوة و تبرعات نزد سلطان العلماء میآمد و جناب سلطان العلماء نزد برادر خو جناب سید العلماء میفرستادند و سید العلماء نزد پسر اصغر خود یعنی جناب زبدة العلماء میفرستادند و جناب سید آنرا تقسیم بر مؤمنین محتاجین می‌فرمودند و جناب سید چهار مکان وسیع بنا کرده بود و هر مکان بسیار آراسته و پیراسته بود در آن باغ دحوض خوش اسلوب داشت احباب و سائلین وقت عصر حاضر میشدند و بر کرسیها که گرداگرد آن حوض میداشتند می‌نشستند و برای هر مکان یک نامی گذاشته چنانچه مکان اول را بیت الفیوض اوله الفاء بعده الیاء و دوم رابیت الانشاء سوم رابیت الاجراء چهارم را بیت القبوض اوله القاف بعده البیاء و در هر مکان حاجیان و دربانان و خدّام باکثرت داشت و دیگر از اسباب حشمت و جلال و ثروت و دولت می‌بود تا انتزاع سلطنت شد و در آخر الامر چیزی مواظبت سر کاری که موروثی بود بسر می نمود و الله اعلم.
قطعة تاریخ آنمرحوم از نتائج افکار جناب مولانا السید علی میان المتخلص بکامل این است:
چون سمّی حجت عاشر معین المؤمنین
زبدة اعلام دین حق نبیه مقتدا
فرع پاک و دوحه کهف الوی غفرانمآب
وارث مجد معنعن از کرام اتقیاء
ثانی ماه صیام اول صبح احد
کرد عزم گلشن فردوس از دار فناء
شیعیانرا دل درون سینه شد از غصه خون
تیره شد آفاق عالم از ثریا تا ثری
گفت کامل بهر عام فوت آن عالیجناب
منکسف شد مهر علی و منهدم رکن هدی
و در تذکرة العلماء در ضمن احوال اولاد جناب سید العلماء مسطور است.
سوّم جناب مستطاب جامع محاسن و آداب سید علینقی است که در اکثر علوم سیما در علوم فرایض و حساب مهارت تام دارد و در تهذیب اخلاق و محامد خصال و تقوی و مروت و عبادت و ترحم بحال مؤمنین و سخاوت بر مساکین یگانه آفاق است و از جانب جناب مولانا دام ظله انصرام تقسیم زکوة و سایر امور محول بذات اقدس اوست و از جناب پادشاه مرحوم جنّت مکان طاب ثراه خطاب زبدة العلماء معین المؤمنین مختص بجناب مقدس اوست حق تعالی هر یک از ایشان را تا ظهور حضرت امام صاحب العصر و الزمان سلامت با کرامت دارد بحق النبی و آله الامجاد صلوات الله علیه الی بوم التناد انتهی.