حدیث: امام علي عليه السلام فرمودند : إذا رَأيتَ عالِما فَکُن لَهُ خادِما ؛ هرگاه دانشمندى ديدى، به او خدمت کن. ( غررالحکم ح ۴۰۴۴ ) حدیث: امام علي (عليه السلام) فرمودند: النَّظرُ إلي العَالِم أحبُّ إلَي الله مِن اعتکافِ سَنَهٍ فِي البَيت الحَرام؛ نگاه کردن به عالم و دانشمند نزد خداوند، از يک سال اعتکاف در کعبه برتر است. ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: إنّ علِیّا کانَ عالِما والعلمُ یُتوارَثُ ، ولَن یَهْلِکَ عالِمٌ إلّا بَقِیَ مِن بَعدِهِ مَن یَعلَمُ عِلمَهُ أو ما شاءَ اللّهُ ؛(امام) على عليه السلام عالم بود، و علم ، ارث برده مىشود. هرگز عالمى نمى ميرد مگر آن که پس از او کسى مى ماند که علم او يا آنچه را خدا خواهد، بداند. ( الکافي : ۱ / ۲۲۱ / ۱ ) ) حدیث: امام جواد عليه السلام فرمودند: العلماء غرباء لکثرة الجهال؛ عالمان، به سبب زيادي جاهلان، غريب اند. ( مسند الامام الجواد، ص ۲۴۷ ) ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: اِذا کانَ یَومُ القيامَةِ بَعَثَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ العالِمَ وَ الْعابِدَ ، فَاِذا وَقَفا بَیْنَ یَدَىِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ قيلَ لِلْعابِدِ : اِنْطَلِقْ اِلَى الْجَنَّةِ وَ قيلَ لِلْعالِمِ : قِف تَشَفَّعْ لِلنّاسِ بِحُسْنِ تَأديبِکَ لَهُمْ؛ هر گاه روز قيامت گردد، خداى عزّوجلّ عالم و عابد را برانگيزاند . پس آنگاه که در پيشگاه خداوند ايستادند به عابد گفته مى شود : «به سوى بهشت حرکت کن» و به عالم گفته مىشود : « بايست و مردم را به خاطر آنکه نيکو ادبشان نمودى ، شفاعت کن ». ( علل الشرايع، ج ۲، ص ۳۹۴، ح ۱۱ ) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: العلماء مصابيح الارض، و خلفاء الانبياء، و ورتني و ورثه الانبياء. علما چراغهاي زمين اند و جانشينان پيامبران و وارثان من و پيامبران هستند. ( کنز العمال/ ۲۸۶۷۷٫) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: موت العالم ثلمه في الاسلام لا تسد ما اختلف الليل و النهار در گذشت عالم، رخنه اي است در اسلام که تا شب و روز در گردش است، هيچ چيز آن را جبران نمي کند. ( کنزالعمال/ ج ۲۸۷۶۰٫ )
25 آبان 1396, 6:4
آیت اللّه حاج میرزا مهدی آشتیانی رحمه اللهفرزند: آیت اللّه حاج میرزا جعفرولادت: ۱۲۶۶ ش / ذی قعده ۱۳۰۶ قزادگاه: تهرانمحل تحصیل و تدریس: تهران، نجف، بخارا
استادان: آیات گرامی: سیّد محمدکاظم یزدی؛ سیّد ابوالحسن اصفهانی؛ میرزا ابوالحسن جلوه؛ آقاضیاءالدّین عراقی؛ آخوند خراسانی؛ میرزا محمدحسین نائینی؛ شهید شیخ فضل اللّه نوری؛ سیّد محمد فیروزآبادی رحمهم الله.
شاگردان: آیات گرانقدر: میرزا ابوالحسن شعرانی؛ محمدتقی جعفری؛ سیّد جلال الدین آشتیانی؛ شهید مرتضی مطهری رحمهم الله؛ سیّد علی سیستانی.
مقام علمی: وی علاوه بر کسب اجازه ی اجتهاد از تمامی استادانش، در علوم گوناگون (فلسفه، عرفان، طبّ، ریاضیات) نیز تبحّر داشت که به دلیل ارتباط علمی مستمرّ با اندیشمندان خارجی، به «فیلسوف شرق» شهرت یافت.همچنین امام خمینی رحمه الله به احترام ایشان، درس اسفار خود را تعطیل کردند و در بیان عظمت علمی وی، فرمودند: «آقای آشتیانی در رتبه ی اساتید من هستند…»
آثار: اساس التوحید؛ ترجمه اشارات؛ تعلیقات اسفار؛ تعلیقات فصوص الحکم.ویژگی : علّامه سیّد جلال الدین آشتیانی درباره ی ایشان می گوید: «آقا میرزا مهدی رحمه الله شخصی آرام، مؤدب، بی ادّعا و دارای خُلق[اخلاق] ملکوتی بود…» خویشتن را از احدی برتر نشان نمی داد. از عادات آن مرحوم، این بود که از [بدی] دیگران صحبت نمی کرد.
رحلت: سوم اردیبهشت ۱۳۳۲ ش/ نهم شعبان ۱۳۷۲ ق/ ۶۶ سالگی
آرامگاه: رواق بالاسر، ضلع شمال شرقی