حدیث: امام علي عليه السلام فرمودند : إذا رَأيتَ عالِما فَکُن لَهُ خادِما ؛ هرگاه دانشمندى ديدى، به او خدمت کن. ( غررالحکم ح ۴۰۴۴ ) حدیث: امام علي (عليه السلام) فرمودند: النَّظرُ إلي العَالِم أحبُّ إلَي الله مِن اعتکافِ سَنَهٍ فِي البَيت الحَرام؛ نگاه کردن به عالم و دانشمند نزد خداوند، از يک سال اعتکاف در کعبه برتر است. ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: إنّ علِیّا کانَ عالِما والعلمُ یُتوارَثُ ، ولَن یَهْلِکَ عالِمٌ إلّا بَقِیَ مِن بَعدِهِ مَن یَعلَمُ عِلمَهُ أو ما شاءَ اللّهُ ؛(امام) على عليه السلام عالم بود، و علم ، ارث برده مىشود. هرگز عالمى نمى ميرد مگر آن که پس از او کسى مى ماند که علم او يا آنچه را خدا خواهد، بداند. ( الکافي : ۱ / ۲۲۱ / ۱ ) ) حدیث: امام جواد عليه السلام فرمودند: العلماء غرباء لکثرة الجهال؛ عالمان، به سبب زيادي جاهلان، غريب اند. ( مسند الامام الجواد، ص ۲۴۷ ) ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: اِذا کانَ یَومُ القيامَةِ بَعَثَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ العالِمَ وَ الْعابِدَ ، فَاِذا وَقَفا بَیْنَ یَدَىِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ قيلَ لِلْعابِدِ : اِنْطَلِقْ اِلَى الْجَنَّةِ وَ قيلَ لِلْعالِمِ : قِف تَشَفَّعْ لِلنّاسِ بِحُسْنِ تَأديبِکَ لَهُمْ؛ هر گاه روز قيامت گردد، خداى عزّوجلّ عالم و عابد را برانگيزاند . پس آنگاه که در پيشگاه خداوند ايستادند به عابد گفته مى شود : «به سوى بهشت حرکت کن» و به عالم گفته مىشود : « بايست و مردم را به خاطر آنکه نيکو ادبشان نمودى ، شفاعت کن ». ( علل الشرايع، ج ۲، ص ۳۹۴، ح ۱۱ ) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: العلماء مصابيح الارض، و خلفاء الانبياء، و ورتني و ورثه الانبياء. علما چراغهاي زمين اند و جانشينان پيامبران و وارثان من و پيامبران هستند. ( کنز العمال/ ۲۸۶۷۷٫) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: موت العالم ثلمه في الاسلام لا تسد ما اختلف الليل و النهار در گذشت عالم، رخنه اي است در اسلام که تا شب و روز در گردش است، هيچ چيز آن را جبران نمي کند. ( کنزالعمال/ ج ۲۸۷۶۰٫ )
19 اسفند 1396, 7:11
نامه آيتالله نجومي ـ كه مقدمهاي بر وصيتنامه مرحوم صافي نوشتهاند ـ را عيناً ميآوريم:
شبهاي هجر را گذرانديم و زندهايم
ما را به سختجاني خود اين گمان نبود
بارالها! مرا اين گمان نبود كه روزي در عزاي دوست بزرگوارم، با سختجاني خود، مقدمهاي بر وصيتنامه او بنويسم. چه بايد كرد و غير تسليم و رضا چه چارهاي.
در دلم بود كه بيدوست نباشم هرگز
چه توان كرد كه سعي من و دل باطل بود[1]
و اكنون در مصيبت فقدان او چه بگويم. و ضايعه غمبار او را چگونه جبران كنيم.
درود خداوند و رحمت خداوند بر او باد كه هم از عظماء بود و هم از شهداي عشق و ولايت.
امام صادق (علیه السلام) فرمود: «من تعلم العلم وعمل به و علم لله دعي في ملكوتِ السموات عظيما».[2]
و باز هم امام معصوم (علیه السلام) فرمود: «ألا ومن مات علي حب آلِ محمد مات شهيدا»[3]؛ «و سلام عليه يوم ولد ويوم يموت ويوم يبعث حيا»[4] مرتضي حسيني نجومي
[1]. ديوان حافظ شيرازي، غزل شماره 207.
[2]. هركس علمي بياموزد و به آن عمل كند و براي خدا آن را به ديگران ياد دهد در ملكوت آسمانها او را عظيم ميخوانند. (اصول كافي، ج 1، ص 35).
[3]. اگر كسي بميرد و دوستي آل محمد در دلش باشد شهيد مرده است. (بحارالانوار، ج 23، ص 233).
[4]. مريم: 15.