حدیث: امام علي عليه السلام فرمودند : إذا رَأيتَ عالِما فَکُن لَهُ خادِما ؛ هرگاه دانشمندى ديدى، به او خدمت کن. ( غررالحکم ح ۴۰۴۴ ) حدیث: امام علي (عليه السلام) فرمودند: النَّظرُ إلي العَالِم أحبُّ إلَي الله مِن اعتکافِ سَنَهٍ فِي البَيت الحَرام؛ نگاه کردن به عالم و دانشمند نزد خداوند، از يک سال اعتکاف در کعبه برتر است. ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: إنّ علِیّا کانَ عالِما والعلمُ یُتوارَثُ ، ولَن یَهْلِکَ عالِمٌ إلّا بَقِیَ مِن بَعدِهِ مَن یَعلَمُ عِلمَهُ أو ما شاءَ اللّهُ ؛(امام) على عليه السلام عالم بود، و علم ، ارث برده مىشود. هرگز عالمى نمى ميرد مگر آن که پس از او کسى مى ماند که علم او يا آنچه را خدا خواهد، بداند. ( الکافي : ۱ / ۲۲۱ / ۱ ) ) حدیث: امام جواد عليه السلام فرمودند: العلماء غرباء لکثرة الجهال؛ عالمان، به سبب زيادي جاهلان، غريب اند. ( مسند الامام الجواد، ص ۲۴۷ ) ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: اِذا کانَ یَومُ القيامَةِ بَعَثَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ العالِمَ وَ الْعابِدَ ، فَاِذا وَقَفا بَیْنَ یَدَىِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ قيلَ لِلْعابِدِ : اِنْطَلِقْ اِلَى الْجَنَّةِ وَ قيلَ لِلْعالِمِ : قِف تَشَفَّعْ لِلنّاسِ بِحُسْنِ تَأديبِکَ لَهُمْ؛ هر گاه روز قيامت گردد، خداى عزّوجلّ عالم و عابد را برانگيزاند . پس آنگاه که در پيشگاه خداوند ايستادند به عابد گفته مى شود : «به سوى بهشت حرکت کن» و به عالم گفته مىشود : « بايست و مردم را به خاطر آنکه نيکو ادبشان نمودى ، شفاعت کن ». ( علل الشرايع، ج ۲، ص ۳۹۴، ح ۱۱ ) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: العلماء مصابيح الارض، و خلفاء الانبياء، و ورتني و ورثه الانبياء. علما چراغهاي زمين اند و جانشينان پيامبران و وارثان من و پيامبران هستند. ( کنز العمال/ ۲۸۶۷۷٫) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: موت العالم ثلمه في الاسلام لا تسد ما اختلف الليل و النهار در گذشت عالم، رخنه اي است در اسلام که تا شب و روز در گردش است، هيچ چيز آن را جبران نمي کند. ( کنزالعمال/ ج ۲۸۷۶۰٫ )
14 مهر 1394, 11:47
محمّد کاظم مدیر شانه چى:
مرحوم آیت الله آمیرزا مهدى اصفهانى، که از مجتهدین وارسته و زهّاد مشهد بودند، و شاگردان بزرگى تربیت کردند.
دیگر از اساتید فقه و اصول (خارجِ) بنده به ترتیب، مرحوم حاج شیخ مجتبى قزوینى است، که از علماى وارسته و جامع معقول و منقول مشهد بودند که ما ]نزد ایشان[، یک دوره اصـول، بـر مبناى مرحـوم نائینى، و نظـرات استاد حاج شیخ، یعنى مرحوم آمیرزا مهدى اصفهانى، و نیز مبحثى از فقه خارج را دیدیم.([34])
(بعد از شهریور 20)، مرحوم میرزاى اصفهانى دستور دادند که برویم اتاق هاى مدرسه نوّاب را تصرّف کنیم، (بعد) مرحوم میرزا على اکبر نوقانى (متوفّا: 1370.ق) تعمیراتى در مدرسه انجام داد، و طلاّب جدید وارد آن شدند.
مرحوم آیت الله آقا میرزا مهدى اصفهانى شاگرد نائینى، و از علماى برجسته و پایه گذار مباحث اصولى در مشهد بودند ما چون یک درس (خارج) را کافى نمى دانستیم، از مرحوم حاج شیخ مجتبى قزوینى (رضوان الله علیه) نیز تقاضا کردیم درسى بگویند به ایشان گفتیم: مى خواهیم یک دوره تقریرات مرحوم نائینى را که شما از استادتان سماع کرده اید، براى ما بفرمایید. ایشان هم با سعه صدر قبول کردند و درس خارجى را، در مدرسه ابدالاخان - که الآن خراب شده - شروع کردند. لذا به دو درس خارج، یکى درس مرحوم حاج شیخ هاشم قزوینى و دیگرى درس مرحوم حاج شیخ مجتبى قزوینى مى رفتیم.([35])