حدیث: امام علي عليه السلام فرمودند : إذا رَأيتَ عالِما فَکُن لَهُ خادِما ؛ هرگاه دانشمندى ديدى، به او خدمت کن. ( غررالحکم ح ۴۰۴۴ ) حدیث: امام علي (عليه السلام) فرمودند: النَّظرُ إلي العَالِم أحبُّ إلَي الله مِن اعتکافِ سَنَهٍ فِي البَيت الحَرام؛ نگاه کردن به عالم و دانشمند نزد خداوند، از يک سال اعتکاف در کعبه برتر است. ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: إنّ علِیّا کانَ عالِما والعلمُ یُتوارَثُ ، ولَن یَهْلِکَ عالِمٌ إلّا بَقِیَ مِن بَعدِهِ مَن یَعلَمُ عِلمَهُ أو ما شاءَ اللّهُ ؛(امام) على عليه السلام عالم بود، و علم ، ارث برده مىشود. هرگز عالمى نمى ميرد مگر آن که پس از او کسى مى ماند که علم او يا آنچه را خدا خواهد، بداند. ( الکافي : ۱ / ۲۲۱ / ۱ ) ) حدیث: امام جواد عليه السلام فرمودند: العلماء غرباء لکثرة الجهال؛ عالمان، به سبب زيادي جاهلان، غريب اند. ( مسند الامام الجواد، ص ۲۴۷ ) ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: اِذا کانَ یَومُ القيامَةِ بَعَثَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ العالِمَ وَ الْعابِدَ ، فَاِذا وَقَفا بَیْنَ یَدَىِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ قيلَ لِلْعابِدِ : اِنْطَلِقْ اِلَى الْجَنَّةِ وَ قيلَ لِلْعالِمِ : قِف تَشَفَّعْ لِلنّاسِ بِحُسْنِ تَأديبِکَ لَهُمْ؛ هر گاه روز قيامت گردد، خداى عزّوجلّ عالم و عابد را برانگيزاند . پس آنگاه که در پيشگاه خداوند ايستادند به عابد گفته مى شود : «به سوى بهشت حرکت کن» و به عالم گفته مىشود : « بايست و مردم را به خاطر آنکه نيکو ادبشان نمودى ، شفاعت کن ». ( علل الشرايع، ج ۲، ص ۳۹۴، ح ۱۱ ) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: العلماء مصابيح الارض، و خلفاء الانبياء، و ورتني و ورثه الانبياء. علما چراغهاي زمين اند و جانشينان پيامبران و وارثان من و پيامبران هستند. ( کنز العمال/ ۲۸۶۷۷٫) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: موت العالم ثلمه في الاسلام لا تسد ما اختلف الليل و النهار در گذشت عالم، رخنه اي است در اسلام که تا شب و روز در گردش است، هيچ چيز آن را جبران نمي کند. ( کنزالعمال/ ج ۲۸۷۶۰٫ )
28 آبان 1396, 23:36
وی فرزند شیخ عبد علی بن عبدالرسول بن اسماعیل مالکی، و خود از علماء و اهل فضل و ادب بوده، و در سوق الشیوخ سکونت داشته، و کتابی دارد بنام «الانوار السنیه» در شرح «شرح آجرومیه».
تبین این که: «آجرومیة» کتابی است از شیخ محمد بن محمد صنهاجی در نحو و آن را «جرومیه» نیز گویند و چندین نفر بر آن شرح نوشتهاند، از آن جمله یکی از علماء شیعه که این شیخ طاهر صاحب عنوان نام او را از شیخ محمد قطیفی شنیده و فراموش کرده، و «الانوار السنیة» مرقوم شرح بر این شرح است، و آنرا بنام دو پسر خود شیخ علی و شیخ دخیل تألیف کرده، انجام آن 14 صفر سنه 1262.
و خود در این سال در حدود نود سالگی وفات کرده و چندین نفر فرزند داشته:
معاریف و برخی از کلمات رایحه دیگر مانند مدرک تدفینف تفتن، جمادی الاخری و امثالها از اغلاط مشهورهاند وصواب در اینجا معارف است.
بحث خوبی دربارة اغلاط مشهوره در کتاب «الکلام یجر الکلام 2: 71» همت طالبین خود مراجعه فرمایند. م.
یکی شیخ علی که نوشتیم «الانوار» بنام او تألیف شده و در سنه 1284 وفات کرده و دیگر شیخ دخیل (1245 ج 4 ص 1250 ش 656) و شیخ عبد علی 1357.