حدیث: امام علي عليه السلام فرمودند : إذا رَأيتَ عالِما فَکُن لَهُ خادِما ؛ هرگاه دانشمندى ديدى، به او خدمت کن. ( غررالحکم ح ۴۰۴۴ ) حدیث: امام علي (عليه السلام) فرمودند: النَّظرُ إلي العَالِم أحبُّ إلَي الله مِن اعتکافِ سَنَهٍ فِي البَيت الحَرام؛ نگاه کردن به عالم و دانشمند نزد خداوند، از يک سال اعتکاف در کعبه برتر است. ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: إنّ علِیّا کانَ عالِما والعلمُ یُتوارَثُ ، ولَن یَهْلِکَ عالِمٌ إلّا بَقِیَ مِن بَعدِهِ مَن یَعلَمُ عِلمَهُ أو ما شاءَ اللّهُ ؛(امام) على عليه السلام عالم بود، و علم ، ارث برده مىشود. هرگز عالمى نمى ميرد مگر آن که پس از او کسى مى ماند که علم او يا آنچه را خدا خواهد، بداند. ( الکافي : ۱ / ۲۲۱ / ۱ ) ) حدیث: امام جواد عليه السلام فرمودند: العلماء غرباء لکثرة الجهال؛ عالمان، به سبب زيادي جاهلان، غريب اند. ( مسند الامام الجواد، ص ۲۴۷ ) ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: اِذا کانَ یَومُ القيامَةِ بَعَثَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ العالِمَ وَ الْعابِدَ ، فَاِذا وَقَفا بَیْنَ یَدَىِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ قيلَ لِلْعابِدِ : اِنْطَلِقْ اِلَى الْجَنَّةِ وَ قيلَ لِلْعالِمِ : قِف تَشَفَّعْ لِلنّاسِ بِحُسْنِ تَأديبِکَ لَهُمْ؛ هر گاه روز قيامت گردد، خداى عزّوجلّ عالم و عابد را برانگيزاند . پس آنگاه که در پيشگاه خداوند ايستادند به عابد گفته مى شود : «به سوى بهشت حرکت کن» و به عالم گفته مىشود : « بايست و مردم را به خاطر آنکه نيکو ادبشان نمودى ، شفاعت کن ». ( علل الشرايع، ج ۲، ص ۳۹۴، ح ۱۱ ) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: العلماء مصابيح الارض، و خلفاء الانبياء، و ورتني و ورثه الانبياء. علما چراغهاي زمين اند و جانشينان پيامبران و وارثان من و پيامبران هستند. ( کنز العمال/ ۲۸۶۷۷٫) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: موت العالم ثلمه في الاسلام لا تسد ما اختلف الليل و النهار در گذشت عالم، رخنه اي است در اسلام که تا شب و روز در گردش است، هيچ چيز آن را جبران نمي کند. ( کنزالعمال/ ج ۲۸۷۶۰٫ )
13 مهر 1394, 13:51
ویژگى هاى سیاسى
اگر چه براى کسانى که با شخصیت آیت الله بهجت آشنایى دارند، اوّلین چیزى که به ذهنشان خطور مى کند، همان ابعاد معنوى و عرفانى است، امّا در پس این پرده، ناگفته هایى فراوان نهفته است.
آیت الله مصباح مى گوید:
«خداى متعال به ایشان ویژگى هاى شخصى و استعدادهاى ذاتى عطا فرموده که جنبه کسى ندارد و خدادادى است. ایشان از فطانت و کیاست خاصى برخوردار هستند که هم در مسائل فردى و هم در مسائل اجتماعى و سیاسى، یک روش بینى خاصى دارندیک تیزبینى هاى مخصوص دارند که آدم تعجب مى کند که یک کسى که در ژرفاى مسائل علمى و عبادى هست، چگونه به این نکته هاى دقیق توجه داشته و آن را درک مى کند. شاید کسانى که دورا دور ایشان را فقط در حال عبادت و نماز یا درس دیده باشند، فکر مى کنند آقاى بهجت به مسائل سیاسى و اجتماعى توجهى ندارد. بنده عرض مى کنم که بزرگ ترین مشوق بنده، لااقل در پرداختن به مسائل سیاسى و اجتماعى، ایشان بود و به صورت هاى مختلف به دوستان و کسانى که در درس شرکت مى کردند، سفارش مى کردند که به این گونه مسائل اهمیّت بدهند و اشاره مى کردند اگر کسانى که تقید به مسائل معنوى و علمى دارند، به این کارها نپردازند. روزگارى مى آید که جو سیاست و اجتماع، به دست نااهلان مى افتد و آنان جامعه اسلامى را از مسیر خود منحرف مى کنند، ایشان حتى گاهى یک پیغام هاى خاصى براى حضرت امام در ارتباط با همین مسائل سیاسى مى دادند که یک مورد از این پیام ها را بنده با یکى دیگر از دوستان، واسطه در رساندن به حضرت امام بودیم[15]».
آیت الله بهجت معتقد است که ولى فقیه، باید جامعه مسلمین را با همه شئونات و ابعاد آن نگه دارد و از سوى دیگر نیز روشن است که جامعه به تشکیلات فراوان، از قبیل ارتش، آموزش و پرورش، دادگسترى و... نیاز دارد.
از این رو، باید دست ولى فقیه در همه شئونات مادى و معنوى باز بوده و مبین و شارح و راهنما و حلاّل مشکلات باشد و در نتیجه، ولى فقیه، باید تمام شئونات امام معصوم(علیه السلام) را به استثناى آن چه مخصوص امام معصوم است، داشته باشد تا بتواند اسلام را در جامعه پیاده کند و گر نه در صورت عدم وجود تشکیلات و تشریفات حکومتى، دشمنان نخواهند گذاشت که حکومت اسلامى پیاده شود[16].