حدیث: امام علي عليه السلام فرمودند : إذا رَأيتَ عالِما فَکُن لَهُ خادِما ؛ هرگاه دانشمندى ديدى، به او خدمت کن. ( غررالحکم ح ۴۰۴۴ ) حدیث: امام علي (عليه السلام) فرمودند: النَّظرُ إلي العَالِم أحبُّ إلَي الله مِن اعتکافِ سَنَهٍ فِي البَيت الحَرام؛ نگاه کردن به عالم و دانشمند نزد خداوند، از يک سال اعتکاف در کعبه برتر است. ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: إنّ علِیّا کانَ عالِما والعلمُ یُتوارَثُ ، ولَن یَهْلِکَ عالِمٌ إلّا بَقِیَ مِن بَعدِهِ مَن یَعلَمُ عِلمَهُ أو ما شاءَ اللّهُ ؛(امام) على عليه السلام عالم بود، و علم ، ارث برده مىشود. هرگز عالمى نمى ميرد مگر آن که پس از او کسى مى ماند که علم او يا آنچه را خدا خواهد، بداند. ( الکافي : ۱ / ۲۲۱ / ۱ ) ) حدیث: امام جواد عليه السلام فرمودند: العلماء غرباء لکثرة الجهال؛ عالمان، به سبب زيادي جاهلان، غريب اند. ( مسند الامام الجواد، ص ۲۴۷ ) ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: اِذا کانَ یَومُ القيامَةِ بَعَثَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ العالِمَ وَ الْعابِدَ ، فَاِذا وَقَفا بَیْنَ یَدَىِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ قيلَ لِلْعابِدِ : اِنْطَلِقْ اِلَى الْجَنَّةِ وَ قيلَ لِلْعالِمِ : قِف تَشَفَّعْ لِلنّاسِ بِحُسْنِ تَأديبِکَ لَهُمْ؛ هر گاه روز قيامت گردد، خداى عزّوجلّ عالم و عابد را برانگيزاند . پس آنگاه که در پيشگاه خداوند ايستادند به عابد گفته مى شود : «به سوى بهشت حرکت کن» و به عالم گفته مىشود : « بايست و مردم را به خاطر آنکه نيکو ادبشان نمودى ، شفاعت کن ». ( علل الشرايع، ج ۲، ص ۳۹۴، ح ۱۱ ) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: العلماء مصابيح الارض، و خلفاء الانبياء، و ورتني و ورثه الانبياء. علما چراغهاي زمين اند و جانشينان پيامبران و وارثان من و پيامبران هستند. ( کنز العمال/ ۲۸۶۷۷٫) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: موت العالم ثلمه في الاسلام لا تسد ما اختلف الليل و النهار در گذشت عالم، رخنه اي است در اسلام که تا شب و روز در گردش است، هيچ چيز آن را جبران نمي کند. ( کنزالعمال/ ج ۲۸۷۶۰٫ )
13 مهر 1394, 15:28
آثار قلمى
از شیخ الاسلام بزرگ قرن دهم اندوخته هاى علمى فراوانى به جاى مانده و تألیفات گرانسنگى به نسلهاى پس از خود هدیّت کرده است. آثار قلمى آن بزرگوار عبارت اند از :
جامع المقاصد (شرح قواعد الاحکام)، منهج السداد (شرح ارشاد الاذهان علامه حلى)، حاشیه بر مختلف الشیعه علامه حلى، رساله جعفریّه، رساله اى در صیغه هاى عقود و ایقاعات، نفحات اللاهوت در لعن جبت و طاغوت، رساله اى در آب کُر، رساله اى در تعقیبات نماز، رساله غیبت، رساله نجمیّه، رساله اى در تعریف طهارت و رساله اى در احکام شیردادن، حاشیه برالفیّه و نفلیّه شهید اوّل، شرح الفیّه، حاشیه بر تحریر علامه حلّى، حاشیه بر «الدروس الشرعیه» شهید اوّل، حاشیه بر «الذکرى فى الفقه»، رساله اى در قبله، رساله اى در تسبیح، رساله اى در تقیّه، رساله اى در نماز و روزه مسافر، رساله اى در شنیدن دعواى مدّعى در دادگاه و راه استنباط احکام شرعى، حاشیه بر بخش میراث «مختصرالنافع»، رساله اى در اثبات رجعت، کتابى در ارث، حاشیه بر قواعد الاحکام، حدیث شناسى،المطاعن المحرمیّه، رساله اى در قبله خراسان، رساله اى در نیت و کتب و رسائل دیگر که به حدود 71 کتاب و رساله مى رسد.([1])
[1] -الذریعة الى تصانیف الشیعه، آقا بزرگ تهرانى، چاپ اسماعیلیان قم.