حدیث: امام علي عليه السلام فرمودند : إذا رَأيتَ عالِما فَکُن لَهُ خادِما ؛ هرگاه دانشمندى ديدى، به او خدمت کن. ( غررالحکم ح ۴۰۴۴ ) حدیث: امام علي (عليه السلام) فرمودند: النَّظرُ إلي العَالِم أحبُّ إلَي الله مِن اعتکافِ سَنَهٍ فِي البَيت الحَرام؛ نگاه کردن به عالم و دانشمند نزد خداوند، از يک سال اعتکاف در کعبه برتر است. ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: إنّ علِیّا کانَ عالِما والعلمُ یُتوارَثُ ، ولَن یَهْلِکَ عالِمٌ إلّا بَقِیَ مِن بَعدِهِ مَن یَعلَمُ عِلمَهُ أو ما شاءَ اللّهُ ؛(امام) على عليه السلام عالم بود، و علم ، ارث برده مىشود. هرگز عالمى نمى ميرد مگر آن که پس از او کسى مى ماند که علم او يا آنچه را خدا خواهد، بداند. ( الکافي : ۱ / ۲۲۱ / ۱ ) ) حدیث: امام جواد عليه السلام فرمودند: العلماء غرباء لکثرة الجهال؛ عالمان، به سبب زيادي جاهلان، غريب اند. ( مسند الامام الجواد، ص ۲۴۷ ) ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: اِذا کانَ یَومُ القيامَةِ بَعَثَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ العالِمَ وَ الْعابِدَ ، فَاِذا وَقَفا بَیْنَ یَدَىِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ قيلَ لِلْعابِدِ : اِنْطَلِقْ اِلَى الْجَنَّةِ وَ قيلَ لِلْعالِمِ : قِف تَشَفَّعْ لِلنّاسِ بِحُسْنِ تَأديبِکَ لَهُمْ؛ هر گاه روز قيامت گردد، خداى عزّوجلّ عالم و عابد را برانگيزاند . پس آنگاه که در پيشگاه خداوند ايستادند به عابد گفته مى شود : «به سوى بهشت حرکت کن» و به عالم گفته مىشود : « بايست و مردم را به خاطر آنکه نيکو ادبشان نمودى ، شفاعت کن ». ( علل الشرايع، ج ۲، ص ۳۹۴، ح ۱۱ ) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: العلماء مصابيح الارض، و خلفاء الانبياء، و ورتني و ورثه الانبياء. علما چراغهاي زمين اند و جانشينان پيامبران و وارثان من و پيامبران هستند. ( کنز العمال/ ۲۸۶۷۷٫) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: موت العالم ثلمه في الاسلام لا تسد ما اختلف الليل و النهار در گذشت عالم، رخنه اي است در اسلام که تا شب و روز در گردش است، هيچ چيز آن را جبران نمي کند. ( کنزالعمال/ ج ۲۸۷۶۰٫ )
13 مهر 1394, 13:51
یکى از اقدامات ارزنده و مهم آیت الله سید محمد صدر، احیاى سنّت فراموش شده نماز جمعه بود که چندین قرن به دلیل اینکه تحت عنوان واجب تخییرى است ترک شده بود. وى هر هفته در مسجد بزرگ کوفه، به ایراد خطبه و اقامه نماز جمعه مى پرداخت. این اقدام باعث شد، در دیگر شهرهاى عراق نیز نماز جمعه برپاگردد. به تدریج در 86 شهر بزرگ و کوچک دیگر عراق، توسط نمایندگان ایشان نماز جمعه برگزار گردید.([20])
نحوه برگزارى نماز جمعه ایشان خصوصیاتى داشت که تا آن روز در عراق بى نظیر بود:
الف: یکى از وظایف خطیب جمعه ـ که از طرف حکومت بعث عراق تأکید شده بود ـ دعا براى سلامتى صدام حسین، رئیس جمهورى عراق در قنوت نماز جمعه بود. سید محمد صدر حاضر نشد حتى براى یک بار، براى صدام حسین دعا کند. همچنین به تمام امامان جمعه که از طرف وى منصوب شده بودند فتوا صادر نمود که:
«دعا براى هیچ بشرى غیر از معصوم در نماز جایز نیست.»([21])
همچنین وقتى براى اقامه نماز جمعه حاضر مى شد و مى شنید که مردم مى گویند: «نعم نعم للقاعد صدام حسین» و «بالرّوح بالدّم نفدیک یا صدام»، این شعارها را با شعارهاى «نعم نعم للاسلام» و «نعم نعم للحوزه» عوض مى کرد.
ب: وى در خطبه ها علیه استعمارگران به خصوص آمریکا، انگلیس و اسرائیل افشاگرى مى کرد و مردم را از نقشه هاى شوم آنان درباره ممالک اسلامى به خصوص وطنش عراق، آگاه مى نمود. وى همیشه مردم را به دورى از مستکبران و دشمنى ورزیدن به آنها دعوت کرد و شعارهایى همچون: «کلاّ کلاّ أمریکا» «کلاّ کلاّ اسرائیل» و... بین مردم رواج داد. آیت الله صدر در بین سال 1376 و 1377هـ .ش. که به شهادت رسید، 45 خطبه نماز جمعه ایراد کرد. وى در این خطبه ها به مسائل و موضوعاتى پرداخت که از سوى دولت عراق، تجاوز از خط قرمز محسوب مى شد و همین امر باعث تهدید وى از سوى رژیم و سرانجام شهادتش گردید.