تألیفات

علاّمه کشفى از دانش فراوان بهره مند بودلذا در موضوعات مختلف کتاب هایى نوشته استاز جمله:

1. اجابة المضطرّین

وى نگارش این کتاب را در سفر زیارتى مشهد، به توصیه حسام السلطنه^([3]) آغاز کرد و در 1228 ق. به پایان رسانید. مباحث این کتاب عبارتند از: مفهوم دین، قواى انسانى، مسأله جبر و اختیار، ستایش و نکوهش دنیا، گناهان کبیره، همکارى با سلطان جائر، شرایط و ویژگى هاى مجتهد و رویدادهاى قبل از ظهور حضرت مهدى (عج).^([4])

این اثر در 1306 و 1377 ق. در کشور هندوستان و ایران به چاپ رسیده است.

2. البرق و الشرق

این اثر شرح بعضى از احادیث است که به فارسى فصیح و موافق مشرب اهل عرفان نگارش یافته استدر این کتاب، اصل حدیث تحت عنوان «برق» و شرح آن «شرق» نامیده شده است.^([5])

3. سنابرق فى شرح البارق من الشرق.

این اثر، شرحى عرفانى و فلسفى بر «دعاى رجبیه» است که در سال 1252 ق. به نگارش در آمده است.^([6])

4. نخبة العقول فى علم الاصول.

5. الشریفیة.

این اثر، منظومه اى در 340 بیت، درباره قواعد منطق است که به سال 1211 ق. در نجف اشرف سروده شده است و صدرالافاضل اصتهباناتى شرحى بر آن نوشته است.^([7])

6. البلد الامین فى اصول الدین.

منظومه اى است در 496 بیت که موضوع آن، نظریات کلامى علاّمه کشفى است. حاج میرزا ابوالحسن اصتهباناتى ملقّب به «محقّق العلما» بر آن، شرحى به نام «الحصن الحصین» نوشته است.^([8])

7. کفایة الایتام.

یک دوره فقه استدلالى است که علاّمه کشفى در سال 1240 ق. به تقاضاى محمدتقى میرزا به فارسى و با قلم ساده و روان نگاشته است. وى در این کتاب، شیعیان عصر غیبت را ایتام آل محمد(صلى الله علیه وآله) مى خواند.^([9])

8. الرقّ المنشور فى معراج نبیّنا المنصور.

این کتاب درباره اثبات معراج جسمانى پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله) است که در سال 1231 ق. در عراق نوشته شده است.^([10])

9. الشهب القابوس المکرّم و الابواب القاموس المعظّم.

این کتاب درباره حقانیّت شیعه و تفسیر واژه هایى مانند نفاق، شورا و اجماع به بحث مى پردازدنگارش آن از سال 1255 ق. شروع و در شعبان 1258 ق. به پایان رسیده است.^([11])

10. صید البحر.

این کتاب دربردارنده مطالب گوناگون فلسفى، کلامى و اعتقادى است.^([12])

11. الرطب الیابس فى الاجماع المتخالف المتعاکس.^([13])

12. جمع الشتات المتفرقة فى الاجماعات المحقة المحققة.^([14])

13. التنزیل فى معنى التأویل.^([15])

14. عکوس ملکیه شموس فلکیه.

موضوع اصلى این رساله، «تنزیه امام(علیه السلام)از اکل حرام» است و مباحث دیگر آن، عبارتند از: علم امام(علیه السلام)، عظمت امام(علیه السلام) ارتباط او با عالم ملکوت. این اثر در سال هاى قبل از 1255 ق. نوشته شده است.^([16])

15. منظومه اى در منطق.

این کتاب اولین اثر علاّمه کشفى است که در سال 1211 ق. در نجف اشرف به نگارش درآمده و صدر الافاضل شرحى بر آن نوشته است.^([17])

16. منظومه اى در علم صرف.^([18])

17. میزان الملوک و الطوائف و الصراط المستقیم فى سلوک الخلایق.

این کتاب در سال 1246 ق. به نگارش درآمدهموضوعات آن بدین قرار است: عدالت، خلافت، سلطنت الملوک، کیفیت سلوک کارگزاران دولت، عالمان، اهل وعظ، قاضیان، صاحبان سرمایه و ثروت، کشاورزان، تاجران، صاحبان حرفه و صنعت...

علامّه کشفى در این کتاب در صدد ارائه معیار و صراط مستقیم به طبقات و طوائفى است که به نظر او، هر یک از آن ها در انجام کارى خداوند را در زمین جانشینى مى کنند. این کتاب که در قواعد کشوردارى است به درخواست حسام السلطنه (حاکم بروجرد) تألیف شده است. علاّمه کشفى در این اثر بر این باور بوده که «سیاست» باید در پرتو «دیانت» اجرا گردداز این رو، با نگرانى و تأثر شدید، بسیارى از نابسامانى هاى عصر «قاجار» را در تظاهر به اجراى شریعت مى داند.^([19]) وى ویژگى جامعه مطلوب و آرمانى را در سه مقوله خلاصه مى کند:

الف) اجراى عدالت.

ب) برقرارى امنیت.

ج) اجراى شریعت.^([20])

18. تحفة الملوک فى السیر و السلوک (2 ج).

این اثر در سال 1233 ق. به درخواست حسام السلطنه به نگارش درآمده است.^([21])

علاّمه کشفى در خاتمه این کتاب به تدبیر منزل و سیاست کشوردارى مى پردازدبه نظر وى «اخلاق» مبناى سیاست است و سیاست بدون آن، سامان نمى یابد.

آخرین بخش این کتاب، «بررسى جنگ میان دو دولت اسلامى» استوى کشته شدگان دولتى را که هدفش از جنگ، اقامه سنت پیغمبر و اعتلاى دین حق است، «مجاهد» و «شهید» مى داند. علاّمه کشفى در این کتاب بر صلح و دورى از جنگ بین دولت هاى اسلامى، تأکید مى کند و فواید و ثمرات آن را بر مى شمارد...^([22])