آثار
شیخ اسدالله از خود آثاری چند به یادگار گذاشت که این آثار در نوع خود کم نظیر است. این آثار پر از تحقیقات عمیق و تدقیقات انیق است. او، این آثار را به قدری محکم نوشت که توانست در بعضی از موارد، به کلی نظر علما را تغییر دهد و مسیر علم را در مسیری دیگر اندازد. آثار او از این قرار است:
1 ـ کشف القناع عن وجوه حجیة الاجماع
یکی از راه های استنباط احکام شرعی، اجماع است. اجماع از دیدگاه شیعه، به خودی خود، حجت نیست، بلکه در صورتی حجت است که از آن قول معصوم کشف شود. بزرگان شیعه برای کشف قول معصوم از اجماع راه هایی بیان کرده اند که ملا اسدالله این طرق را جمع آوری کرده است و آن ها را به دوازده طریق رسانده است[31].
اجماع به دو قسم محصّل و منقول تقسیم می شود. تا پیش از ملا اسدالله اجماع منقول نزد علما حجت بود و توان آن را داشت تا با روایتی که خبر واحد بود، معارضه کند. ملا اسدالله با نوشتن کتاب کشف القناع حجیت این اجماع را زیر سؤال برد و بعد از او دیگر علما به حجیت اجماع منقول اعتنایی نکردند. وقتی کسی نزد شیخ محمد طه نجف یکی از مدرسان و عالمان نجف سخن از اجماع منقول می کرد، می فرمود: مگر بعد از شیخ اسدالله اجماع منقولی باقی ماند؟![32]
این کتاب ابتدا در سال 1311 قمری و بعد از آن در سال 1317 قمری در تهران به چاپ سنگی رسید و بعد از آن، موسسه ی آل البیت لاحیاء التراث در سال 1407 قمری همان چاپ سنگی را چاپ افست کرد.
2 ـ منهج التحقیق فی حکمی التوسعة و التضییق که در شوال 1210 قمری آن را نگاشته است. شیخ جعفر کاشف الغطاء و سید محمد بن حیدر بر این رساله تقریظ نوشته اند[33].
این رساله درباره ی توسعه یا تضییق نمازهای قضا شده است و خلاصه ی مطالب کشف القناع نیز در این رساله آمده است. شیخ در آخر کشف القناع کسانی را که خلاصه ی مطالب این کتاب را خواستارند، به این رساله ارجاع می دهد[34].
3 ـ مقابس الانوار و نفائس الاسرار فی احکام النبی المختار و عترته الاطهار، علیه السلام، در فقه
ملا اسدالله در ابتدای کتاب مقابس، مقدمه ای نگاشت که در آن مشایخ اجازه و اصطلاحاتی را که در کتاب است، ذکر کرده است.
4 ـ تراجم مشاهیر العلماء یا رجال شیخ اسدالله[35]
به نظر می آید این کتاب همان مقدمه ی کتاب مقابس است، اما آقا بزرگ تهرانی معتقد است این کتاب غیر از مقدمه ی کتاب مقابس است.
5 ـ ارجوزة فی اصول الفقه. ایشان، زبدة الاصول شیخ بهایی را به شعر در آورده است.
6 ـ مناهج الاصول[36]
تستری در کتاب کشف القناع در چند مورد به آن ارجاع می دهد[37] و در یک جا از آن به المناهج الغرویة نام می برد[38].
7 ـ الوسائل فی الفقه[39]
8 ـ التکملة تعلیقة علی شرائع الاسلام
9 ـ تعلیقه بر الروضة البهیة(شرح لمعه)[40]
10 ـ حاشیه بر بغیة الطالب
کتاب بغیة الطالب رساله عملیه ی شیخ جعفر کاشف الغطاء است و ملا اسدالله بر آن حاشیه نوشت[41].
11 ـ تحفة الراغب در ترجمه ی بغیة الطالب به فارسی. این کتاب اولین کتاب او است[42].
12 ـ رساله در اَحراز و ادعیه و عوذ[43]
13 ـ اللؤلؤ المسجور فی معنی الطهور که آن را گاه لامعة السطور نیز می گویند. او این کتاب را در 24 ذوالقعده سال 1216 قمری نوشته است[44].
14 ـ حجیة الظن الطریقی[45]
15 ـ الحقیقة الشرعیة که در نهایت تحقیق و بسط است[46].
16 ـ دفع شبهة المنع عن العمل بالاخبار المأثورة المخالفة لعموم الکتاب و السنة[47]
17 ـ روضة الاصول. در اصول فقه است.عناوین آن به صورت روضه روضه است[48].
18 ـ مناهج الاعمال. در اصول فقه است.
19 ـ مستطرفات من الکلام. در ردّ وحید بهبهانی است.
20 ـ سؤال و جواب[49]
21 ـ تکلیف الکفار بالفروع. بسیار مبسوط نوشته شده است.
22. رساله در تحقیق احکام ظاهریه و واقعیه
23 ـ شرح قواعد الاحکام[50]
24 ـ مبلغ النظر و نتیجة الفکر فی مسألة جری فیها الکلام بین علماء العصر کتاب فقهی است.
این رساله به نام های رساله در قاعده ی من ملک یا رساله ی اقراریه نیز خوانده می شود. او این رساله را در ردّ کاشف الغطاء نوشت. نقل است که وقتی کاشف الغطاء این رساله را دید، از نظر خود برگشت و گفت تمام گفته های شیخ اسدالله در این رساله درست است.
شیخ کتب دیگری نیز تألیف کرده است که بسیاری از آن ها در واقعه ی طاعون عراق در زیر زمین تلف شده است.