حدیث: امام علي عليه السلام فرمودند : إذا رَأيتَ عالِما فَکُن لَهُ خادِما ؛ هرگاه دانشمندى ديدى، به او خدمت کن. ( غررالحکم ح ۴۰۴۴ ) حدیث: امام علي (عليه السلام) فرمودند: النَّظرُ إلي العَالِم أحبُّ إلَي الله مِن اعتکافِ سَنَهٍ فِي البَيت الحَرام؛ نگاه کردن به عالم و دانشمند نزد خداوند، از يک سال اعتکاف در کعبه برتر است. ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: إنّ علِیّا کانَ عالِما والعلمُ یُتوارَثُ ، ولَن یَهْلِکَ عالِمٌ إلّا بَقِیَ مِن بَعدِهِ مَن یَعلَمُ عِلمَهُ أو ما شاءَ اللّهُ ؛(امام) على عليه السلام عالم بود، و علم ، ارث برده مىشود. هرگز عالمى نمى ميرد مگر آن که پس از او کسى مى ماند که علم او يا آنچه را خدا خواهد، بداند. ( الکافي : ۱ / ۲۲۱ / ۱ ) ) حدیث: امام جواد عليه السلام فرمودند: العلماء غرباء لکثرة الجهال؛ عالمان، به سبب زيادي جاهلان، غريب اند. ( مسند الامام الجواد، ص ۲۴۷ ) ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: اِذا کانَ یَومُ القيامَةِ بَعَثَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ العالِمَ وَ الْعابِدَ ، فَاِذا وَقَفا بَیْنَ یَدَىِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ قيلَ لِلْعابِدِ : اِنْطَلِقْ اِلَى الْجَنَّةِ وَ قيلَ لِلْعالِمِ : قِف تَشَفَّعْ لِلنّاسِ بِحُسْنِ تَأديبِکَ لَهُمْ؛ هر گاه روز قيامت گردد، خداى عزّوجلّ عالم و عابد را برانگيزاند . پس آنگاه که در پيشگاه خداوند ايستادند به عابد گفته مى شود : «به سوى بهشت حرکت کن» و به عالم گفته مىشود : « بايست و مردم را به خاطر آنکه نيکو ادبشان نمودى ، شفاعت کن ». ( علل الشرايع، ج ۲، ص ۳۹۴، ح ۱۱ ) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: العلماء مصابيح الارض، و خلفاء الانبياء، و ورتني و ورثه الانبياء. علما چراغهاي زمين اند و جانشينان پيامبران و وارثان من و پيامبران هستند. ( کنز العمال/ ۲۸۶۷۷٫) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: موت العالم ثلمه في الاسلام لا تسد ما اختلف الليل و النهار در گذشت عالم، رخنه اي است در اسلام که تا شب و روز در گردش است، هيچ چيز آن را جبران نمي کند. ( کنزالعمال/ ج ۲۸۷۶۰٫ )
13 مهر 1394, 15:28
آیت الله خوانسارى بعد از رهایى از اسارت به زادگاهش خوانسار بازگشت پس از آن، آوازه حوزه نوبنیاد سلطان آباد اراک، در او شیفتگى نخستین را زنده ساخت و از همین رو در حوزه سلطان آباد به احترام آیت الله حائرى در درسشان شرکت جست و خود نیز جداگانه به تدریس فقه، اصول و حکمت پرداخت دیرى نگذشت که او توجه آیت الله حائرى را به خود برانگیخت آقاى خوانسارى در سلک یاران نزدیک و مشاوران برجسته (هیأت استفتایى) آیت الله حائرى قرار گرفت وى در پى این نزدیکیها نقش برجسته اى در شکل گیرى حوزه علمیه قم ایفا کرد و مشوقى در هجرت آیت الله حائرى به قم بود در سال 1315 ش حوزه قم در ماتم از دست دادن بنیانگذارش به سوگ نشست در آن موقعیت خطیر آیت الله صدر و آیت الله حجت و همچنین آیت الله خوانسارى که سه تن از شاگردان و یاران برجسته آیت الله حائرى بودند، براى تصدى مسؤولیت حوزه و عهده دارى رهبرى دینى مردم مورد توجه قرار گرفتند در این میان آیت الله خوانسارى با شایستگى هاى فراوان اخلاقى و علمى که داشت پیشگام نگشت، اما شیخ محمد صدوقى و شیخ مجتبى عراقى و تنى چند از دوستانشان در پاگیرى مرجعیت ایشان تلاش ورزیدند درس خارج براى ایشان تدارک گردید و قرار شد ادامه درس استادش حائرى را بگوید رفته رفته این شخصیت برجسته مورد اقبال جامعه ایرانى قرار گرفت و با طرح جواز رجوع در مسائل احتیاطى به ایشان از طرف آیت الله سید ابوالحسن اصفهانى دامنه مرجعیت او گسترش یافت اما با این همه او آیت الله صدر و آیت الله حجت براى حاکم نمودن وحدت رهبرى دینى مردم و زدودن شائبه هاى تفرقه، آیت الله بروجردى را به قم خواندند و با اصرار زیاد او را بر این مسند نشاندند
سالهاى طولانى تدریس آیت الله خوانسارى که از حوزه نجف آغاز گشت، جمع زیادى از آموختگان فضل او را همراه داشت در سالهاى آخر تدریس هم درس خارج او چنان با عمق و دقت طرح مى شد که تنها شایستگانى چند یاراى حضور در آن را یافتند آثار علمى ایشان غیر از آن رساله هاى فتوایى که نظریات فقهى ایشان را در بر داشت، تقریرات درسهاى خارجى بود که شاگردانش جمع آورى کرده بودند از آن جمله درس طهارت ایشان بود که به همّت شاگرد برجسته اش آیت الله محمدعلى اراکى و درس صلوة که از سوى شاگرد فرزانه دیگرشان آقا مجتبى عراقى نگارش یافت([4])